Dîvân-ı Kebîr-i âlîlerinde münderic olan gazel-i Arabî şudur:
Ey Yemen âhûları arasındaki bir âhû, sen bedende benim gözüm ve rûhumsun! Ey yaşı küçük ve bedeni tâze, ey süt içmekten karîbu’l-ahd! Nâs indinde benim âşık olduğum sâbit oldu; şu kadar ki, aşkımın kime olduğunu bilmediler. Onun rûhu benim rûhum ve benim rûhum da onun rûhudur; bir bedende iki rûhun yaşadığını kim gördü? İster benimle sizin aramızı açın, ayırın, ister ulaştırın, kavuşturun; bence, sizden ne gelirse gelsin; iyidir, güzeldir! Ey Yûsufî yüzlü, Türk başlı, Deylemî saçlı, çenesi Rum ülkesi halkının çenesine benzeyen dost.
Dîvân-ı Kebîr, I, s. 566 (beyit: 14676 vd. [Füruzânfer neşri: 2127. gazel]). Tercüme için bk. Konuk, Mesnevî-i Şerîf Şerhi, III, s. 33-34; Can, Dîvân-ı Kebîr - Seçmeler–, III, s. 51; Dîvân-ı Kebîr (trc. Abdülbâki Gölpınarlı), IV, s. 287 (beyit: 2398 vd.).
Sayfa 1527 - cilt 2
Gazel
Muradî nesne yok zâhir elimizde
Velî âyine-i ibret-nümâyız
Muradî( Sultan III.Murad)
Sayfa 220 - MEB
III GAZEL
Sâyem ziyâ vireydi gün gibi gökde aya
Bir gün mukârin olsam sen serv-i meh-likâya
(Sen ay yüzlü servi boylu güzele bir gün yakın olsam, gölgem güneş gibi gökteki aya ışık verirdi.)
Sayfa 76 - YKY Yayınları
Gazel III
Şarap getirin dostlar vakit varken
Sabah olmuş, sis gözlere ağarken...
Arkadaşlar bu dem şarap demidir
Çiğ lalenin yanağına damlarken...
Hafız
Sayfa 584Kitabı okudu
AZALAN ÖMRE GAZEL - III
Bu dünya bakidir ve herkesten, elbette bir şeyler kalır Kanayan bir sevda kalacak, delik deşik, benden kala kala
Sayfa 288 - Kanayan bir sevda..
KALANA GAZEL - III
Çiçeklendim sevgilerle, hüzünlerle renklendim
Bugünüme yanardöner bir anlamsız nakış kaldı
Sayfa 287
KANA GAZEL - III
Kan döken kurtulamaz eline bulaşan kandan
Sinekler üşüşür bıraktığı parmak izlerine
Sayfa 285 - Bir kere bulaştı mı artık bir yara açılır yüreğinde. Kara delik gibi büyür ha büyür.
KAR ALTINDA GAZEL - III
Senin pıtraklı sesine en uygun vezin
Taştan taşa vuran, çalık akarsulardır
Sayfa 283 - Ses değil sel mübarek
YOKUŞ YOLDA GAZEL - III
Açıldı gözün gönlün, kuşladın can evini
Kendine sevgiden duru bir esvap biçtin
Sayfa 282 - kuşladın! ulan Metin abi o ne güzel tabirmiş o öyle
ZOR ZAMANDA GAZEL - III
Sık dişini, yılma sakın, vazgeçme bu umuttan
Elbet bir gün insanlar hasretle kenetlenir
Sayfa 281 - kaldır başını, sık şu yumruğunu ve haykır BIÇAK KEMİKTE...
KUŞLU GAZEL - III
Esti rüzgâr bozuk bozuk, örselendi yüreğim
Eksik gedik nem varsa ezberden tamamladım
Sayfa 280 - Örselenmişsin dediler