Merhaba değerli okuyucular...
İncelememi (Nahl Suresi 16:61) başlamak istiyorum :)
"Eğer Allah, insanları zulümleri yüzünden hemen cezalandırsaydı, yeryüzünde hiçbir canlı bırakmazdı. Fakat onları belirli bir süreye kadar erteler. Ecelleri geldiği zaman ise ne bir an geri kalabilirler, ne de öne geçebilirler.
Nouman Ali Khan kimdir?
Arapça ve Kur'an Araştırmaları Enstitüsü'nü kuran bir Pakistanlı-Amerikalı Müslüman konuşmacı ve Arapça eğitmenidir.
Yazarın samimi üslubu, her konuda kendini de dahil ederek uyarıda bulunması ve günümüzden örneklerle somutlaştırmalar yapması üzerimdeki etkisini çok daha arttırdı.#80321546
İçinde bulunduğu her konuya, farklı surelerden tefsirleriyle birlikte ayet ve hadisler ile değinmiş..
anlatımı o kadar güzel ki, bu ayet tam beni anlatıyor diyorsunuz.
Farklı bir bakış açısı da kazandırıyor aynı zaman da..
Arapçanın ne kadar naif ve güzel bir dil olduğunu yeniden gösteriyor..
Okuyucularına hitap ederken, bende dahil diyor..
yani sadece size değildir söylediklerim, sizinle birlikte kendi nefsime de diyorum, diyor sohbet havası var. :)
Kendi has farklı üslubu,dine bakış açısı,olaylara vakıf oluşu ve özellikle ayetleri hadisleri anlatırken yaşıyormuş gibi anlatıyor. YouTube sohbetlerini dinlemenizi tavsiye ederim. :)
"Birini affetmek sadece başkasına yapılan bir iyilik değil; aynı zamanda kendi gönlündeki yarayı da iyileştirmektir"
Okumakta geç kalmayın :) Spoiler içerir.
Keyifli okumalar...:))
Okumak İçin Geç Kalmayın :) İyi Geceler..
Üzerimde yorgunluk var durgunluk hepsi hiçlikten,
Hiçten öte bir yol olsaydı gidebilir miydim kendimden.
Sırtımdaki ağrı ile,
Ne kadar gidilir ki.
Sahi kaç kilometre öteye koymuşlardır aydınlığı
Bir cühelanın öz güveni bile kadar yokum,
Varla yok arşında kaybolmuş özüm.
İçimden atamadığım ama sığamadığım da bir şehir burası,
Kayboldum, farkındayım
‘’Kendini bulmakla başlarmış yanmak
Ve kendini ararken kaybolursun dedi bir şeyh.”
Elimde bir ateş yangını var,
Bana beni hissettirecektir diye saklıyorum.
Ölü bir kelebek tutuyorum avuçlarımda,
Artık açsam da parmaklarımı uçamaz biliyorum.
Ölü bir kelebek uyutuyorum tırnağım kadar bile kalmadı erimekten,
Tozları döküldü önce,
Sonra ayakları kırıldı...
Parça parça bir ölümü izledim her gün avuçlarımda.
Donuk bir cesedden başkası değildi artık.
Ama artık bırakmalı,
Artık toprağına sarıp sarmalı bu ölüyü,
Artık topraktan bir filiz büyütmeli
Bir tırtıla anne olmalı acım.
Artık bir tırtıla kelebek gözüyle bakmalıyım 
Ahmet Taş 
Nabzım
