"Biraz yorgundum. Galiba umutluydum. Oldukça da korkuyordum. Ya hiçbirimiz gerçek değilsek, diye soruyordum. Ya tüm bunlar öğlen uykusuna yatmış mutsuz bir çocuğun rüyasıysa? Ya tek başına yaşayan bir adamın işten eve döndüğünde sıkıntıdan karaladığı birer kağıtsak? Ya çocuk birden uyanır, adam kağıtları buruşturup atarsa?"
"Sorular soruyor, cevaplar veriyordum. Kısacık bir günü, birkaç saati defalarca yaşıyordum. Tek bir hadisenin öncesinde ve sonrasında kaç ihtimal belirebilirse, hepsini teker teker gördüm. Müthiş bir saplantıydı ve hadisenin geçmişte kalması sorun değildi. Çünkü ilk defa, zaman önemsizdi. İkimizin de bir yere gittiği yoktu; birer eşya gibiydik, birbirimizi nerede bıraktıysak orada bulacaktık."
Sayfa 134Kitabı okudu
"Bendeniz, tek başına genelleme oluşturacak kadar kalabalık biriyim..."
"Bilmiyorum. Mantıklı bir açıklamaya ihtiyacım var. Sebeplere ihtiyacım var. Çözümlere ihtiyacım var. Kafamın içi bir gecekondu mahallesi… Her gece başka şeyler konuyor. Kendi kendilerine, sormadan,benden izin almadan… Bu gidişle ilçe olacağım, il olacağım, ülke olacağım, haberim bile olmadan… Bu çarpık kentleşmeyi durdurmaya ihtiyacım var."
Onları sevmiyorum. Kendimi de sevmiyorum. Soluk alıp veren iki ayaklılar içinde sadece seni bir istisna olarak kabul ediyorum.
Sayfa 53Kitabı okudu
"Siz hiç yanıldınız mı? Siz hiç uğruna tüm gemileri yaktığınız şeyin aslında hiçbir şey olduğunu fark ettiniz mi?"