Karanlık gece, ıslak gökyüzü... "Her ölümden sonra yağmur yağar. " derdi anneannem, " İçimize sakladıgımız gözyaşları gökyüzünden yeryüzüne akar. " Belki de bizim içimizdir gökyüzü.
Beni evden uzakta kesin döverler
Kış geçer / Saçın hiç ben kokmaz artık
Belki selam verdiğim kuşlar
Çıkarken yaşadığımız evden
Uçup da şehirler boyu
Haber eder size benden
Kestane rengi saçların
Sen herif
Sen istikrarlı sıkılgan
Özleme beni
Can Bonomo
Asıl sorun büyümek değildi elbette, sorun büyürken unuttuklarımızdı. Çocukken okuduğumuz masallar ve hayatımızın merkezine aldığımız masal kahramanlarımız geçen yıllarla aklımızdan uçup gitti ve yerlerini sayılara bıraktı.