OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,
Öyle hastalar var ki, babası ölmüş, annesi, en az yetmiş yaşında. Artık bırakın evladına bakmayı, kendine bile bakamayacak durumda.
Tek endişeleri bizden sonra ne olacak.
Evet maalesef çok acı bir gerçek.
Bir tanıdığım anne yetmiş üç yaşında, iki evladı da hasta. Biri kız, biri erkek. Anne şeker ve tansiyon hastası. Tek üzüntüsü; "ben
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
Güneş doğmuyor günlerime,
Karanlıklarda kalmışım hep anne
Büyüdüm tanıştım artık birçok şeyle
En çokta dertleri dertleri tanıdım ben anne
Daha uzun bir yolumun olduğunu söylüyorsun
Bilmiyorsun ki, ben çok yoruldum
Taşınmaz yükleri omzumda buldum
Yoruldum anne hem de çok yoruldum.
Fazla bir şey istemedim hayat denilen bu yolda
Biraz mutluluk biraz
Gece Nöbeti
Daha az seviyorum seni,
Giderek daha az
Unutur gibi seviyorum
Azala azala
Aramızdaki uzaklığın karanlığında
Geceler kısalıp gündüzler uzuyor
Böyle olunca
Daha az seviyorum seni,
Gece Nöbeti
" Daha az seviyorum seni,
Giderek daha az
Unutur gibi seviyorum
Azala azala
Aramızdaki uzaklığın karanlığında
Geceler kısalıp gündüzler uzuyor
Böyle olunca
Daha az seviyorum seni,
Reyhâne
Dünya adamı gözlerinden mi vuruyor anne ?
Kanıyorum.
Ağlıyorum.
Durgun bakışlarımda bulutlar akıyor.
Başka kimim var, sana nazlanıyorum işte.
“Anne, bi de sen söylesen babama” der gibi.
Sen söylesen bi de anne.
Sen elçi gitsen özlemlerime.
Her gece gözlerinin değdiği yerde bekliyorum.
Dünyanın toprağa bulaştığı yerde.
İçimde ayrılığın saçları
ALO sözünün gerçek anlamı...
"Alo sözcüğünün çıkışı, aslında taaa Alexander Graham Bell'e uzanır.
Graham Bell telefonu icat ettiğinde bu aleti bir süre denemek için sevgilisiyle kendi evi arasına hat çekmiş. bir yandan da yeni icadını geliştirmek için yoğun çalışıyormuş. sevgilisinin adı Allessandra Lolita Oswaldo imiş. Bu sevimli kız evde canı sıkıldıkça Graham