“Ebabil kuşu falan mısın?”
1. Tek bir kelime “Git!” demişti “Öl, yaşama, nefes alma!” Gibi duymuş, anımsamıştım, o kelimeyi. Hastane odasında iyileşmesini bekleyip, yemeklerini yedirdiğim, ilaçlarını dakikasına kadar geciktirmediğim bir adam diyordu bunu. Pencerenin kenarında durup, yoldan geçen arabalara bakıyordu. Aslında beni görmemek için dönmüştü sırtını – her zaman
Gece
Herkesten ve her şeyden uzak bir çatı katında, beni bu satırları yazmaya iten bir sebep olmalı. Ay ışığı alabildiğine parlak gökyüzünde.. Dünya sahnesinde gibiyim ve seyircilerim sizlersiniz, Ey İnsanlar..
Yüzyıllarca ve belki hesap ettiğimizden çok daha fazla bir süredir beraberiz sizlerle ama ömrün buna bedenen ne kadar eşlik etti derseniz,
6.Sevim'i de ben yazdım. Kurgusal Spoiler içerir!
Öncelikle bu kitabı beraber okumamızı öneren 
Kitap Arasında Çiçek Kurutangillerden ‘e nazik daveti ve muazzam kitap seçiminden dolayı teşekkür ediyorum. Yakın okur arkadaşlarımın şikâyetçi oldukları listende neden “yerli” yazar çok az isyanını bir nebze bastıran bu kitabı okumamı sağlamış oldu. :) Facebook gruplarında takılırken bana kitap önerin de gideyim
Yıl: 2012
Yer: Şanlıurfa'nın ilçesi Siverek'e 22 kilometre uzaklıktaki
Kayalar köyü...
Ayten ve Mustafa Özgulan çiftinin 6 çocuğundan 2'ncisi olan 12 yaşındaki Melek, o gün de okula gitmek için mavi pantolonun üstüne mavi önlüğünü giydi. Annesinin tüm imkânsızlıklar içerisinde yıkadığı beyaz kolalı yakalığının düğmesini ilikleyerek boynuna
