yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
Zaman benden akıp gidiyor ... Geceleri bile bundan kaçış yok... Günler, hatta haftalar uçsuz bucaksız bir şekilde birbirinin üzerine biniyor. Gelip geçen her gün bir önce kinden farksız.
Geçen günler üzerine
Herkes şaşırıyor.
Ben iç dengemi kaybetmedim.
Demek bütün bu üzüntüleri yaşamaya ihtiyacım varmış.
Sayfa 240 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Geçen zamanın bir manası yoktu. Birikiyordu günler; üst üste koyuluyor, istifleniyordu. Ama sonra birbirine geçiyordu. İç içe, öyle ki; bakınca ne zaman oldu, hangi gün oldu seçilemiyordu. Her gün bir öncekinden küçücük ayrıntılarla farklılaşıyordu ve olaylara, zamana muhatap zihnin zamanı algılayışı ; beklediği ve amaçladığı bir menzil üzerine kuruluysa, geride kalan günler, içerikleri bir bilinçle amaca özgülense bile, rakamdan öteye geçemiyordu.
Sayfa 63Kitabı okudu
Güneş ışınlarına boğulan diyarların yabancı limanlarına girdi ve hiç kimsenin daha önce görmediği barbar halkların arasında pazar yerlerini gezdi. Toprağından baharat fışkıran adaların kokusu, denizde geçen ılık, rüzgârsız gecelerden tanıdığı o rayiha burun deliklerine doluyor ya da uzun tropik günler boyu güneydoğudan esen rüzgârlarla boğuşuyor, ardında palmiyelerle bezeli mercan adacıklarını turkuvaz renkli denizin sularına gömüyor, önünde palmiyelerle bezeli mercan adacıklarını turkuvaz renkli denizin sularının üzerine çıkarıyordu.
