"Dürüstlük olsun senin payına düşen de! Güneşin kutsal ışınları üstüne, Hekate’nin ve gecenin gizli törenleri, yaşama, ölüme hükmeden yıldızların etkileri üstüne yemin ederim ki, bugün burada tüm babalık haklarını, aile ve kan bağını yok sayıyorum, bundan böyle yabancısın artık sonsuza dek gönlüme de, kendime de. Açlığını gidermek için öz çocuğunu yiyen bir yamyam bile, bir zamanlar kızım olan senin kadar sevgi, acıma ve avunma bulacaktır yüreğimde."
-Kral Lear
Sayfa 11 - Perde 1 \ Sahne 1Kitabı okudu
“Dürüstlük olsun senin payına düşen de!
Güneşin kutsal ışınları üstüne,
Hekate’nin ve gecenin gizli törenleri,
Yaşama, ölüme hükmeden yıldızların etkileri üstüne
Yemin ederim ki, bugün burada
Tüm babalık haklarını, aile ve kan bağını yok sayıyorum,
Bundan böyle yabancısın artık sonsuza dek
Gönlüme de, kendime de.
Açlığını gidermek için öz çocuğunu yiyen bir yamyam bile,
Bir zamanlar kızım olan senin kadar
Sevgi, acıma ve avunma bulacaktır yüreğimde.”
Bu gecenin payına düşen..
Tek kişilik sevgi buz dağını eritmeye yetmiyor. Sevgin büyüdükçe içindeki acı da büyüyor. Bu aşka umudum yok artık.
Cahit Zarifoğlu
Mesafeleri ve yolları saklayacak olsaydım, muhakkak karanlığın veya gecenin içine saklardım. Mesafeyi ve yolları anlamak isteseydim muhakkak yukarıdan bakardım.
Geçen sene takriben bu zamanlar yatsı için Çamlıca Camiine gitmiştim. Namaz çıkışı açık hava FSM ve Yavuz Sultan Selim köprülerini aynı anda görme imkanı tanıdı. O an içimde çocukça bir his uçmak isteği doğurdu bende. Kanat açmak istedim! Öyle istedim ki bugün bile hala taptaze ve sıcacık içimde duruyor. Âh uçabilseydim o an! Gergin kanatlarımda rüzgarın sükûttan sıyırıp aldığı kulak dolusu uğultuyu duyabilseydim. O an o uğultuyu sükûtun yekpâre sonsuzluğuna tercih ederdim. Bir değirmenin sükûttan payına düşen kendi varlığını öğütmek....bir kanadın sükûttan payına düşen zamanın ve mesafenin tortusu...
Mesafe, iki nokta arasındaki aralık. Yol, mesafenin insan ayağına ve ruhuna temas edişi... Gözünü kapatarak bir yola girebilir mi insan? Gözünü kapatsa yolun sesini işitmek ister!
Kim bir yolu saklamak ister ki? Saklanan yol değildir, yolun vardığı yerdir aslında. Ama yol içinde mesafeler, virajlar, uçurumlar, tehlikeler, meşakkatler, kayboluşlar, kavuşmalar saklar. Ben tüm bunları düşünerek yolları karanlığa saklamak isterdim; varacağım yerden veya meşakkatlerden korktuğum için!
“ Caesar’ın Yıkılışı “
Cassius:
“ O zaman ben de bilirim
Bu hançeri nereye giydireceğimi.
Cassius kurtarır cassius'u kölelikten.
Bununla, tanrılara şükür, güçsüz güçlenir;
Bununla, tanrılara şükür, zorbalar devrilir.
“ Ne taş kuleler, ne tunç duvarlar,
Ne havasız zindanlar, ne zincirler
Bağlayabilir insan kafasındaki gücü.”
Ama can usandı mı dünya
Türkiye İş BankasıKitabı okudu
_Tanrı, ilk ateisttir. E. Hubbard
_Din, gönüllü köleliktir. Herzen
_Burada bir ateist yatıyor. Giyinip kuşanmış hazır, ama gidecek bir yeri yok; ne cennet ne de cehennem. Mezar taşı
_Çürümüş bedenimden çiçekler çıkacak ve ben de onların içinde olacağım. E. Mumch
_Bir zamanlar ateist olmak istemiştim. Artık vazgeçiyorum. Adamların tatili yok! H.
