Yaşamı dans ettirecek kadar müziğimiz kalmamıştır içimizde
Sizi aklı başında sanmalarını sağlamanın en iyi yolu bayağı pişkin olmaktır. İyiden iyiye pişkinseniz mesele yok, o zaman artık hemen hemen ne yapsanız yeridir, ne isterseniz, çoğunluk sizden yanadır ve kimin deli olup kimin olmadığına karar veren de çoğunluktur.
O kokuşmuş "değerler ", her türlü milliyetçilikler, militarizmler, katı inançlar, sömürgecilik ve vahşi kapitalizm, varoluşların sefaleti, insan ruhunun kepazeliği, itaati, boyun eğişi, birbirini kazıklayışı, acımasızlığı , sevgisizliği,bütün bunlar hâlâ her yerde hüküm sürmüyor muydu yetmiş yıldır, şu mide bulandırıcı ve kanlı bir katliam lağımına dönüşmüş, barbarlığın küreselleştirilip "global" rütbesine terfi etmis dünyada?
Maddenin yaşama dönüştüğü o ana dokunabilmek ne de keyiflidir.
Bizler bir tutunamayanlar güruhuyduk!
Eğitim görmemişti! Eğitim çok temel bir unsurdur! Dolayısıyla artık ne beni anlayabilirdi, ne de çevremizde olup biteni, istediği kadar nobran ve inatçı olsun… Bu yetmez… Diğerlerinden daha öteye gidebilmek için biraz da yürek ve bilgi gerek…