Günün İlk Sorusu
Dört kişilik bir aile (baba, anne, kız ve erkek çocuk) gecenin bir saatinde bir körpüye geldi.Zifiri karanlıkta köprüyü geçmeleri gerek.Bir el fenerleri var ve köprüyü geçerken onu yanlarına almak zorundalar.Çok dar ve sarsıntılı olduğundan köprüden bir defada en fazla iki kişi geçebiliyor.
Erkek çocuk köprüden yalnız başına 1 dakikada, kız çocuk 3 dakikada, anne 7 dakikada ve baba 10 dakikada geçebiliyor.İk kişi birlikte geçerken geçiş zamanı daha uzun sürede geçenin zamanı kadar oluyor. Örneğin baba-oğul birlikte 10 dakikada geçebiliyor.
Köprüyü geçenlerin elinde fener de bulunmak zorundadır.Uzaktan aydınlatma olmayacaktır.
Bu şartlarda köprüyü en az kaç dakikada geçebilirler?
Buyrun soruya;
Gecenin sorusu :)
Neye geç kalmak istemezsiniz/istemezdiniz?
Bu yüzden bilimin gelişmiş olduğu her yerde din yok olmuştur. Zihnin bilimsel yollarda düşünmek ve yapmak üzere eğitildiği bir yerde din öylece ölüp gider; zihnin çiçekleri orada açmaz artık. Bilimsel zihnin toprağında, dinin tohumunun büyümesine izin vermeyen, onu öldüren bir zehir vardır. Nedir bu zehir? Bilim varoluşun sırrını çözmeye
Gecenin sorusu
Sizce şair "sevgisizliğin hüküm sürdüğü coğrafyalar" derken ne ifade etmek istemiştir?
KİM BİR BARDAK SOĞUK SU İÇERSE BENİ HATIRLASIN.
Hz. Hüseyin
Kerbela, yeniden var olmak için atılmış ölümüne bir adımdır, ölümüne bin adımdır. Âşık olmanın adıdır ölüme en Yüce’nin hatırına. En Yüce’nin hatırına ölümle kıyılmış nikâhtır bu,
Hüseyni bir nikâh.
“Kerbela, bir feryattır. İkiyüzlülüğe, kaypaklığa ve arkadan vurma alçaklığına
En büyük ağırlık
Günün ya da gecenin birinde bir cin, sen yalnızlıkların yalnızlığında iken usulca yanına sokulup sana şunları söylese ne olurdu: "Şimdi yaşadığın, yaşamış olduğun yaşamı bir kez daha, sayısız kez daha yaşamak zorundasın. Bu yaşamlarda yeni hiçbir şey olmayacak; her acı, her sevinç, her düşünce, her iç çekiş, yaşamındaki dile gelmeyecek ölçüde küçük ya da büyük her şey zorunlu olarak, tümden aynı sıra ile aynı düzen içinde sana geri gelecek- bu örümcek, ağaçlar arasındaki bu ay ışığı bile, bu an bile, ben kendim bile. Varoluşun bengi kum saati tekrar tekrar ters çevrilecek, sen ey toz tanesi, sen de onunla birlikte..." Kendini yere atıp dişlerini mi gıcırdatırdın, böyle konuşan cine ilenir miydin? Yoksa, bir kez böylesine görkemli bir anı yaşayınca ona şu yanıtı mı vermek isterdin: "Sen bir tanrısın, bundan daha tanrısal bir şey hiç duymadım”. Bu düşünce seni ele geçirdiğinde, seni sen olarak değiştirir ya da belki ezer geçerdi. Her şeyde, her tek şeydeki soru "Bunu bir daha istiyor musun, sayısız defa daha istiyor musun?” sorusu bütün eylemlerine ağırlıkların en büyüğünü koyardı. Yoksa ne diye kendini, yaşamı iyi kılmak zorunda olasın, her şeyden çok bu son, bengi onaylama, belirleme için can atasın.
Asa Yay. 206. sf. 341. bölüm (pdf)
TANRI BİZİ AFFETSİN
Part 2
- Kullandığımız su bardağından tiksinip başka bardak arayan kadınlar için, sidikli donumuzu elinde yıkayan kadınları üzdük.
- Tırnağı kırılır diye portakal soymayan kadınlar için, hamsi temizleyen kadınları üzdük.
- Gittiği partilerde twerk yapan kadınlar için, halay çekerken elini tuttuğu kişi yabancı olmasın diye imtina eden kadınları
Gecenin sorusu
İyiki ... yapmışım.
Keşke ... yapmasaydım.
dediğiniz şeyler neler?
---
Benim:
İyiki hatalar yapmışım. Bu hatalar beni 'ben yaparken, iyiki bana sahip çıkmışlar.
Keşke bazen 'takılı' kalmasam.
---
İyi geceler sevgili kent dinleyenleri...
(gönderi biraz evvel maalesef silindiği için yeniden paylaşmaktayım)
Yorumlarda buluşmak dileğiyle...