Kızıl bir demliktir yüreğim
Demlendikçe mısralara akar
Çekildikçe hasretin yayı
Yalnızlık geceye okunu atar
Bakışında hilali
Gülüşünde dolunayı
Göremezsem o yâri
Ta ki tan yeri ağarana kadar ;
Bil ki
Ben yine
Kan revan içindeyim.
“( Kızıl Demlik şiirinden ) 
Ahmet Ozat
Geceye serzeniş
Güven,
Sadakat,
Heyecan,
Bunlar bir başkasıyla son bulurken
Yeniden anlam kazanır bir başka kişiyle
Bu bir döngüsel süreçtir
Biz insanoğlu böyleyiz
Defalarca aynı duyguyu
Farklı insanlarla yaşarız.
#Ozgun
Geceye Ve Şiir Severlere Armağan Ediyorum
34.
Yorgun düştüm yüreğim, en çok da kendime esir düştüm.
İnsan her savaştan sağ çıkamayabilir.
Hatta tüm mücadeleler içinde insanın en zor savaşı,
Kendiyle olandır.
İnsan bazen asil bir savaşçı,
Bazen rezil bir ortalık karıştırıcısı.
Bazen iyi bir muharebe ustası,
Bazen bir köleden fazlası.
En çok yorulanın, en çok düşünen olduğunu
Sayfa 43 - Ahmet TaşKitabı okudu
Geceye bir şiir: Ben Sana Mecburum
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur
Geceye bir şiir: Ben Sana Mecburum
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur
Geceye Bir Şiir: Şaşırdım Kaldım İşte!
Sözde senden kaçıyorum
Dolu dizgin atlarla
Bazen sessiz sevdasın
İpekten kanatlarla
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla
Karşıma çıkıyorsun
En serin imbatlarda