umursamıyorum içimdeki güneşi,
aydınlık belki de zaman kaybı olabilir.
şeker bahçeleri kuruyorum maviliğe,
mavi belki de gökyüzü olabilir.
harabelerden armut topluyorum,
belki de yalnızlık sen olabilir.
gözlerimde kaybına kahrolan bir ben var,
ah biliyorum mavide sensin güneşte,
bilmem yüreğin kimin paslı aleminde,
yüreğime serpilen yağmura ağlıyorum.
sentetik perçem, sahte gülüşlerde,
herkesin içinde sen varken, senin içinde biraz ben varım.
gökyüzüne bak geceye bir çizgi bırak.
seninle çıkmak zikzaklar çizerek yıldızlara.
içime bak kıvılcımları hisset,
bana bıraktığın ışıklar sonsuza dek parlayacak.