Sonunda geldi. Duhâ Suresi olarak bilinen ve umutla kıvrandıracak
şekilde kısa ayetlerden oluşan bu sure toplamda şöyleydi:
"Andolsun kuşluk vaktine, gelip oturduğu vakit geceye ki, Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da. Sonrası senin için öncesinden daha mutlu ve kutlu olacaktır. Rabbin sana verecek sen de mutlu olacaksın. O seni bir yetim olarak bulup da barınağa kavuşturmadı mı? Seni şaşırmış olarak bulup da kılavuzluğunu üstlenmedi mi? O halde yetimi örseleme, yoksulu/dilenciyi azarlama. Ve Rabbinin nimetini söz ve fiillerinle dile getir."
ÖMÜR HANIMLA GÜZ KONUŞMALARI
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan.
Kitap okurken bazı cümlelerin altını çiziyorsun ya. İşte onlar senin için bir cümle değil. Onlar bizzat sensin. İnsan sevdiği şeyleri saklar. Sen o cümleyi saklayacaksın. Ve okudukça hatırlayacaksın unutmak istemediklerini. Hadi geceye altı çizili bir cümle bırak.
Sayfa 29Kitabı okudu
Ve bir tavşan tuzağı çıktı karşıma.
Parlak bakır telleri, kahverengi ipiyle bir insan ürünü,
Yeni kurulduğu belliydi. Tek bir söz etmeden,
Koparıp ağaçların arasına fırlattın tuzağı.
'Katiller!'
Diye bağırıyordun. Tavşanlarla ilgisi olmayan
Bir öfkeyle ağlıyordun. Kapısı kilitli bir odada
Oksijensiz kalmış gibiydin;
Anlamak bir yana,
Bulamıyor, hatta duyamıyordum seni.
O tuzaklarda
Bir şey yakalamıştın.
Benim içimde bir şey miydi yakaladığın,
Geceye ait ve benim bile bilmediğim? Yoksa
Kendi benliğin miydi, ölüme mahkûm, işkence çeken,
Ağlayan, boğulan benliğin? Hangisiyse bunların
Sayfa 150
Geceye son söz olsun. Iyi geceler..
.. ama yine de bir parça kendi kendine değer vermeli insan..
Sayfa 144 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsan çaresiz kaldığında ve artık bu duruma katlanamaz hale geldiğinde ortaya çıkan psişenin beslenmesiyle ilgili bir başka örnektir bu. Bu durumlarda umut veren bir şey sizi desteklemek için yoktan var olur ve sonra da sizi “Bu bir insan mıydı, yoksa hayalet mi” şaşkınlığı içinde bırakarak geceye karışır. Belki de kapınızın önünden geçerken çok ihtiyaç duyduğunuz bir şeyi getiren ani bir talih rüzgârıdır. Belki de bir soluklanma, baskının bir an gevşemesi, küçük bir dinlenme ve dinginlik ortamı kadar basit bir şeydir.
Şu anda bir masaldan değil, gerçek hayattan söz ediyoruz. Her ne olursa olsun, bu an, tinin şu ya da bu şekilde bizi beslediği, bizi çekip çıkardığı, bize gizli geçitleri, saklanma yerlerini, kaçış yollarını gösterdiği bir andır. Ve üzgün olduğumuzda, kendimizi fırtınalı bir karanlıkta ya da karanlık bir dinginlik içinde hissettiğimizde gelen bu şey, bizi kanaldan geçirip sonraki adıma, dışlananın gücünü öğrenmek doğrultusundaki bir sonraki evreye iten şeydir.
Ayrıntı Yayınları
