"Ne günler geceye teslim olurken, ne geceler güne kavuşurken böylesi sancı çekmiş midir bilmem...
Ben sancıların en olmazında yoğruluyorum şimdi...
Belki gece gülecek halime, rüya diyecek,
Belki gün saklayacak güneşini bulutlara, zemheri düşecek...
Kollarımdayken bile seni kaybetme korkusunu hangi yeminin dindirecek?
Seninle noktalanamayan bir ömür, hangi cennete girecek?
Yapma sakın kadınım...
Sana dair geleceğimi yıkma sakın...
Bana duyduğun her kızgınlıkta yine bana koş...
Bana hissettiğin her öfkeni yine bana kus...
Unutma! Seni benden daha çok sevecek insanı bu kâinat kaldıramaz...
Kulun bu kadar büyük kudreti yok..."
....
Başını kaldırıp sevdiği adamın gözlerine teslim olurken fısıldadı.
"Ben belki cahilim sevgili...
Bilmem aşkın kuralını...
Bana bildiğim tek doğruyu kalbim gösterir...
Onun ise tüm yolları sana çıkıyor...
Nasıl ki vuslatında sen varsan, isyanında da sen olacaksın...
Bu kalp seni sevmek için yaşayacak..."
Sayfa 563Kitabı okudu
"Karanlıktan korkan insanları geceye aşık ettiniz.."
bu gece dimi bence de upuzun bir gece daha kısa yaşamdan:
Hayatın kısa rüyasına karşılık, sınırsız zamanın gecesi ne kadar uzun!
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Bu kısa, fani geceler, insanın içinde sonsuz geceye dair korku salıyor.
SON.
Bana öyle geliyor ki, derinlerden dalgalanmakta,
Hüznümüzün bir yankısı.
Gece.
Övgüler olsun sana, ey sonsuz gece,
Övgüler olsun sana, ey sonsuz uyku.
Gerçi bizi ısıtan, gün ışığı oldu,
Ve uzu kederlerdi solduran.