zaman bir yılı daha süpürdü
baktın mı
geçmişin temiz mi
temiz mi yürünen sokaklar .
kimsenin gördüğünde mutlu olduğu biri olmasan
dert etme , kendi gördüklerin ile mutlu ol
bakarsın gelecek yıl daha az üzülürsün
ama bu yıl ki acını yine de unutma olur mu
attığın adımların
seni göğe çıkarmaz ama uçurumdan atabilir
kahve içeceğin insanları da
Bazen gidersin, sırf dönebilmek için.
--Hiç birisinin sana sahip olduğunu düşündüğün oluyor mu ya da bir şeyin?
-- Evet evet fark ettim bunu. Her fark ettiğimde de gitmek istedim. Bazı insanlar aile kurmaya önem verirler, yani buna değer verirler; bazılarıysa başka birtakım şeylere değer verirler, bunlara değer verirken niye değer verdiğini düşünmez birey, toplumun içinde erimiş olan
Bazen gider insan...../ Kaybedenler Kulübü
--Hiç birisinin sana sahip olduğunu düşündüğün oluyor mu ya da bir şeyin?
-- Evet evet fark ettim bunu. Her fark ettiğimde de gitmek istedim. Bazı insanlar aile kurmaya önem verirler, yani buna değer verirler; bazılarıysa başka birtakım şeylere değer verirler, bunlara değer verirken niye değer verdiğini düşünmez birey, toplumun içinde erimiş olan
Geceye bu türkü güzel gider
Koynumda yıldızlar ben de gökyüzü
Sevdanın bin hali bu başta güzel
Bu gece düşlerim dehşetli güzel
Uzak dur bu gece gelme ey ecel
youtu.be/qh8dl-YfTxE
Su Önemli :)
-- Eski sevgilimi hatırladım ya.
-- Hangisini?
-- Ya işte onu hatırlayamadım.
--Hiç birisinin sana sahip olduğunu düşündüğün oluyor mu ya da bir şeyin?
-- Evet evet fark ettim bunu. Her fark ettiğimde de gitmek istedim. Bazı insanlar aile kurmaya önem verirler, yani buna değer verirler; bazılarıysa başka birtakım şeylere değer verirler, bunlara
Geyikli Gece
Halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta
Her şey naylondandı o kadar
Ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı.
Ama geyikli geceyi bulmadan önce
Hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk.
Geyikli geceyi hep bilmelisiniz
Yeşil ve yabanî uzak ormanlarda
Güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
Hepimizi vakitten kurtaracak
Bir yandan
Sayfa 111Kitabı okudu
Geyikli Gece
Halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta
Herşey naylondandı o kadar
Ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı
Ama geyikli geceyi bulmadan önce
Hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk.
Geyikli geceyi hep bilmelisiniz
Yeşil ve yabani uzak ormanlarda
Güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
Hepimizi vakitten kurtaracak
Bir yandan
Sayfa 115 - Yky 37.Baskı ~Dünyanın En Güzel Arabistanı/Geyikli GeceKitabı okudu
Bırakıyorum geceye senin için
Zor," dersen zorlaşır her şey.
"Düzelmiyor," dedikçe daha çok bozulur hale gelir her şey.
Gitmemesini istedikçe gider bazıları hayatından ama ne olursa olsun, günün sonunda her şey kaldığı yerden devam eder.
Hayat; bazen üzer, üstüne gelir, kalbini kırar, canını acıtır, uykusuz geceler yaşatır. O geceler bitmeyecek zannedersin.
Hayat, hiç geçmeyeceğini sandığın duygular koyar kalbine. O duygular da hiç gitmeyecek zannedersin, ama sonra seni öyle güzel şeylerle karşılaştırır ki; kırılmış , üzülmüş yanını başka biri tamir eder. Yaralarından öpüp iyileştirir seni. Her şeyin geçiciliğini bil.
Sayfa 36Kitabı okudu
Geç kaldım deyip duruyordu kendi kendine, tavşanları sevmeyen kadın. Nereden başlayacağını bilmiyordu aslında. Dünyanın bir toz bulutu olduğu yıllar çoktan beri geride kalmıştı- biliyordu bunu, ama daha sona ermemişti de her şey. Eskiden olan hiç bir şeyi hatırlayamaması kendi suçu değildi, Henry Mancini miydi o sevdiği besteci- bak bunu
Bir Ses Böler Geceyi, Ahmet Ümit'in ilk dönem romanlarından, karakter ve atmosfer yaratmada saf yeteneğini görme açısından önemli bir fırsat, diyor arka kapağında. Çoğunlukla etkilenerek okuduğum akıcı, kısa bir romandı.
Başkarakter Süha'nın akademik bir araştırma yapmak için yola çıkmasıyla başlar roman. Bir Alevi köyü mezarlığında arabasıyla kaza yapar. Ardından köyde hiç beklemediği olaylara şahit olur ve oradan itibaren anlatı akıp gider. Bir yanda Alevilik adı altında hakikati arayan İsmayil'in hikâyesini okurken, diğer tarafta bunu gören ve dinleyen Süha'nın hikâyesini okuruz. Uygun geçişlerle genel olarak bu iki karakterin hikâyesini anlatır Ahmet Ümit. Beklentinin altında kalsa da akıcı ve sürükleyen yapısı var romanın. Ya da ben nereye bağlanacak diye okurken böyle hissetmiş olabilirim. Kitapta asıl üzerinde durduğu nokta ise Alevilik ve şeriat, tarikat, marifet ve hakikat kapıları. Bunlar üzerinden de sağlam bir örgü kurmuş ve sorgulatmış. İsmayil'in tabutu başında anne ve babasının çabasını, İsmayil'in dualanması için onun hakkında yaşadıklarını ilk ağızdan anlatmaları zaten romanı oluşturuyor. İsmayil'in hakikati arayışı ve kâmil insan olma yolunda neler yaptığını, düşündüğünü ve nasıl bir arayış yoluna girdiğini anlatıyor.
Tüm bunlarla beraber romanın son sayfalarında akıcılık artıyor. Süha'nın yaşadıkları, içsel çekişmeleri ve kendini anlamaya çalışması okuyucuyu da afallatıyor. Hayal mi gerçek mi derken son sayfayı aralıyor ve o geceye veda ediyorsunuz. Kısa ve fena olmayan bir roman. Bir Ahmet Ümit daha okumuş olmak da güzel.
Ahmet Ümit
