"Ölürken, son sevgiyi, bütün bir ömürlük sevgiyi bir ana, bir geceye sığdırmışlardı."
Sayfa 62
Vera benim
Hiç söylenmemiş sözler söylenmeli..
El değmemiş ,duru sözler sevdiğim için..
Sevdiğim..
Şehir giysilerini kıskanır
Ve bu yüzden bürünür geceye
Güneş gözlerinden beslenir
Ve saçlarını kollar görmek için..
'Nurullah Genç
eflatun sular süzülüyor aynalardan
damlacıklarında hicranlı yüzün
ben kapıları aldatıyorum gün be gün
sen pencereleri
ben denizlere bakarak martılara yalanlar söylüyorum
sen gemilere
sonra liman bilmez korsanlara terk edip
ıssız adalara sürüyorsun dizelerimi
gitmek istiyorum çakıp da kaybolan şimşekler gibi
gel gör ki, önümde hatıralar
Parıl parıl yüksek binalar arasından, kalabalığın gürültüsü ve tekerleklerin takırdısı içinde akan bu insan seli, kendisini bekliyen geceye, hepsinin yatacağı yatağa, hepsinin, içinde uyuyacakları son kucaklaşmıya, biraz sonra hep ortasında kaybolacakları müşterek bir denize gider gibi gidiyordu.
Ne var ki dışarıda rüzgâr onunla alay ederken ve içeride karanlık gölgeler yüreğine saldırırken ölmekten çok daha zordu bu ölüm saatini bekleyiş.Ölümden önceki son uzun geceye,şafak vaktine kadar geçecek sonsuz zamana nasıl katlanabilecekti?
Sayfa 42 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
