Öğrencilerin en büyük düşmanı isteksizliktir, genç bir insanın tüm hareketlerinde kendisini gösteren "zihinsel bir zafiyettir."
Saatlerce uyur ve ahmak, mahmur ve uyuşuk bir halde kalkar. Ağır adımlarla esneyerek tuvalete gider ve uzun saatler orada kalır. Kendisini "hazır" hissetmez, içinden çalışmak gelmez. Bu dünya onun için kederli, soğuk bir yerdir. Üşengeçliği yüzünden okunur, isteksizliği yüzündeki her bir çizgide kendini gösterir, hareketleri ağır, uyuşuktur ve hep dalgındır: hareketlerinde ne canlılık ne de itina vardır. Bir sürü zaman kaybettikten sonra kahvaltı yaparken oyalanır, reklamlara kadar gazeteyi okur, çünkü bunu yaparken hiçbir çaba harcamasına gerek kalmaz. Ancak öğleden sonra enerjisi biraz yerine gelir ama bu enerjiyi de dedikodu yaparak, gereksiz tartışmalara girerek ve daha beteri iftira atarak(çünkü tüm aylaklar kıskançtır)harcar. Akşam geç saatlerde bu talihsiz genç, önceki geceye nazaran daha huzursuz halde yatağa girer. işine yaklaşırken bırakamadığı bu üşengeçlik ya da miskinlik onun tüm zevkini elinden alır.
Sayfa 21Kitabı yarım bıraktı
Ellerini alıyorum sabaha kadar seviyorum...
Söze nasıl başlayacağımı bile bilmiyorum . Ama Seniii varyaaa herşeyden öte seviyorummmm... Böylesine aşkı yaşayacağımı asla düşünmüyordum. Ki ben aşkı sadece tahmin ederek yaşıyormuşum ve yaşamışım da sadece tanımına uyduğu için aşk diyormuşum,demişimde. .. Seninle yaşayarak öğrendim Sevgilim.. Seninle Aşkı hissederek yaşadım kalbim.. Nefes
günlüğümü okur gibi okuyorum bu satırları ahaahah
Öğrencilerin en büyük düşmanı isteksizliktir, genç bir insanın tüm hareketlerimde kendisini gösteren “zihinsel bir zafiyettir.”
Kendisini hazır hissetmez, içinden çalışmak gelmez. Bu dünya onun için kederli ve soğuk bir yerdir. Üşengeçliği yüzünden okunur, isteksizliği yüzündeki her bir çizgide kendini gösterir, hareketleri ağır, uyuşuktur ve hep dalgındır; hareketlerinde ne canlılık ne de itina vardır. Bir sürü zaman kaybettikten sonra kahvaltı yaparken oyalanır, reklamlara kadar gazeteyi okur, çünkü bunu yaparken hiçbir çaba harcamasına gerek kalmaz. Ancak öğleden sonra enerjisi biraz yerine gelir. Akşam geç saatlerde bu talihsiz genç, önceki geceye nazaran daha huzursuz halde yatağa girer. İşine yaklaşırken bırakamadığı bu üşengeçlik ya da miskinlik onun tüm zevkini elinden alır...
Sayfa 22
Sen gelirsin diye yollarınına begonviller kanaviçeler ve manolyalar ekeceğim.
Sevinçlerimi tebessüm diye kolye yapıp yapraklarına asacağım.
Gelirsin diye mor papatyalardan bir köy evi inşa edeceğim sana.
Çatısına beyaz gecelerden çalıntı kiremitler döşeyeceğim.
Bahçesine mutluluk,keyif,huzur, dinginlik ve birazda sen ekeceğim.
Kibri nefreti, kötü
Geceye yaklaşırken oturdum karşıma sarıldım sımsıkı benliğime …
Geceye Yaklaşırken :)
Derviş'e sormuşlar en zor olan nedir? Derviş cevap vermiş, SÖZ'dür , anlatması da zor, anlaması da...
Öğrencilerin en büyük düşmanı isteksizliktir, genç bir insanın tüm hareketlerinde kendisini gösteren "zihinsel bir zafiyettir". Saatlerce uyur ve ahmak, mahmur ve uyuşuk bir halde kalkar. Ağır adımlarla esneyerek tuvalete gider ve uzun saatler orada kalır. Kendisini "hazır" hissetmez, içinden çalışmak gelmez. Bu dünya onun için kederli, soğuk bir yerdir. Üşengeçliği yüzünden okunur, isteksizliği yüzündeki her bir çizgide kendini gösterir, hareketleri ağır, uyuşuktur ve hep dalgındır; hareketlerinde ne canlılık ne de itina vardır. Bir sürü zaman kaybettikten sonra kahvaltı yaparken oyalanır, reklamlara kadar gazeteyi okur, çünkü bunu yaparken hiçbir çaba harcamasına gerek kalmaz. Ancak öğleden sonra enerjisi biraz yerine gelir ama bu enerjiyi de dedikodu yaparak, gereksiz tartışmalara girerek ve daha beteri iftira atarak (çünkü tüm aylaklar kıskançtır) harcar. Akşam geç saatlerde bu talihsiz genç, önceki geceye nazaran daha huzursuz halde yatağa girer. İşine yaklaşırken bırakamadığı bu üşengeçlik ya da miskinlik onun tüm zevkini elinden alır. Bu dünyada biraz zorluk çekmeden mutlu olunmaz. Tüm mutluluklar biraz çaba ister.
Sayfa 21Kitabı okuyacak
öğrencilerin en büyük düşmanı isteksizliktir genç bir insan tüm hareketlerinde kendisini gösteren zihinsel bir zaafiyettir saatlerce uyur ve ahmak mahmur ve uyuşuk bir halde kalkar.
ağır adımlarla esneyerek tuvalete gider ve uzun saatler orada kalır kendisini hazır hissetmez içinden çalışmak gelmez bu dünya onun için kederli soğuk bir yerdir üşengeçliği yüzünden okunur isteksizliği yüzündeki her bir çizgide kendini gösterir hareketleri ağır uyuşuktur ve hep
dalgın dır hareketlerinde ne canlılık nede itina vardır bir sürü zaman kaybettikten sonra kahvaltı yaparken oyalanır.
reklamlara kadar gazeteyi okur çünkü bunu yaparken hiçbir çaba harcamasına gerek kalmaz ancak öğleden sonra enerjisi biraz yerine gelir ama bu enerjiyi dedikodu yaparak harcar akşam geç saatlerde bu talihsiz genç önceki geceye nazaran daha huzursuz halde yatağa girer işine yaklaşırken bırakamadığı bu üşengeçlik ya da miskinlik onu tüm zevkini elinden alır.
Sayfa 22Kitabı okudu
"Dans etmeyi kesin!"
"Tanrı'yla alay ediyorsunuz, O size başka azaplar çektirecek!" diyor biri yaklaşırken.Bir başkası dans edenlere neredeyse değerek, "Bu çılgınlığın cezası olarak cehennemde yanacaksınız!" diye
haykırıyor.İlk bağıran içindeki zehri kusuyor: "Zifiri karanlıklar sizi ışıksız bir geceye gömecek yakında.Eşi benzeri olmayan bir felaket gelecek başimza!"
Sayfa 16 - Sel yayıncılık 3.baskıKitabı okudu
Ulan Rıfat...
Ulan geceye yaklaşırken aklıma lisedeyken okul bahçesinde kavga ettiğim çocuk geldi. Rıfat diye bir çocuktu. Üst sınıfımdı.Çok uzun boylu, yakışıklıca bir oğlandı. Ama itlik yapmayı da severdi. Kavgadan sonra müdür bizi barıştırmak için odasına çağırmıştı, sonra hadi sarılın barışın demişti, biz de birbirimizi tehdit etmeye devam edip müdürün karşısında birbirimizin yakasına yapışmıştık. Müdür ona "ulan sen gerizekalı mısın, hayvan herif!" diye bağırmıştı, "bana da "bıktım artık senin serseriliklerinden, bela oldun başımıza, babanı çağır " deyip ikimizi de odasından kovmuştu. Odadan kovulduktan sonra birbirimizin yüzüne bile bakamamıştık :D
Ulan Rıfat keşke ölmeseydin. Seni sevmezdim falan ama yaş ilerledi diye mi ne, insan tatlı olmayan hatıralarını bile kucaklayıp o hatıralara olgunlukla yaklaşmasını öğreniyor. Yaşasaydın 30 yaşında olacaktın. On iki sene önce ölmüşsün vay be. Seni, müdür bizi azarladı diye birbirimizin yüzüne bakamadığımız andaki yere bakan mahcup halinle hatırlayacağım lan serseri.
Geceye yaklaşırken hissediyordum...
Kalbimin derin sularında nefessiz kalan sözcüklerimi...
Müsait Bir Ayrılıkta İndirir misin Ey Yâr
Bir Lise Ögrencimin yazdığı bir şiiri
Bir ömür terk ediyordu yine bedenimi …
Gitmişti !
O gitmişti …
Öznesini mısralarıma sığdıramadığım ,
Umarsız bir hastalıktı yüreğime konan …
Kalbime yaklaşırken ayak seslerini duyuyordum nefes alışının …
Kilit vurduğum yüreğimde kalan rengarenk hayallerim vardı yinede benim …
Gözlerimden akan