"Ben bir zaman savurganıyım. Bu yüzden hiç yaşlanamıyorum. Oysa sen zamanı kullanma konusunda çok disiplinlisin. Aslında aynı yaştayız ama sen hep önden yürüdüğün için arkana dönüp bakmayı unuttun. Ben hep oradaydım, eski bir kışlanın bir takım koridorlarında unutmuş olabilirsin beni, belki adım hep aynıydı, belki sarışındım o vakit… Ama şimdi yani o öğleden sonra arkada durmaktan sıkıldığım için senin yanına doğru attım adımlarımı. Sanki çok zaman geçmiş gibi aradan, beni daha önce bildiğini unutmuş buldum seni. Ben hep şimdiki zamandayım."
kalbimdentemizbiryaprak.blogspot.com.tr/2012/05/sahanda...
Bu da benim kalemimden;
(Anı)
Hiçbir şey şey yapmak gelmiyor içimden. Belki biraz uyumak. Üzerime ince bir battaniye örtüp kapatıyorum gözlerimi. Düşle gerçek arası bir yerdeyim. Belki geçmiş, belki şimdi. Hiçbir şey bilmiyorum. Etrafım tanıdık insanlarla dolu.Hepsine aynı şaşkınlıkla bakıyorum. Sonra büyük bir aynanın karşısında buluyorum kendimi.Senelerdir görmediğim arkadaşlarım yanımda.Konuşuyorlar,gülüyorlar ve bana sürekli bir şeyler soruyorlar. Onlara bakıyorum.'' Heyecandan ölebilirim '' diyorum. Heyecan, ben,arkadaşlarım,uğultu,ayna,duvarları beyaza boyalı oda...
Biri kapıyı tıklıyor.''Herkes hazır, hadi'' diyor bana.Kim olduğunu anımsamıyorum.Belki annem. Belki de orada bulunan bir görevli.Sonra onun sesini duyuyorum.Birazdan koluna girip usul adımlarla yürüyüp,herkese gülümseyeceğim.Son kez bakıyorum karşımdaki aynaya.Üzerimde bembeyaz bir elbise.Etek uçları uzun.Başımda bir tül..
''İyi günde kötü günde ''diyor memur.Sözler tanıdık.Bilmem bu kaçıncı duyuşum.Ama ilk defa bana söylüyor.Sonra;''evet'' diyorum.Salonda bir alkış kopuyor.İçimden dua ediyorum ama kimse duymuyor.O an herkes bana yabancı.Kimseyi umursamıyorum.Sonra dua bitiyor. Yine bilindik yüzleri görüyorum.
Bakışlarımla babamı arıyorum.İşte orada. En uzakta .Ben ona baktıkça aramızdaki mesafe büyüyor.Elimi uzatsam tutamam. Sarılmak istiyorum ona. Ama olmuyor.. Gözlerim doluyor. Herkes mutluluktan ağladığımı sanıyor.
Selvihan Kadıoğlu
Okumak, sadece okumak.okuyan insan dünyanın aklına yaslar sırtını.O zenginlerin arkadaşları birkaç finansçı, üç beş holding yöneticisi.Üstelik içtenlikten her zaman şüphe duyulan ilişkiler içindeler.Oysa benim dostlarım dünyanın gelmiş geçmiş en akıllı ve en yaratıcı insanları:Aristoteles,Platon,İbn Rüşd,Faulkner,Homeros,Nietzsche,İbn Haldun...Bunları hangi maddiyatla bir tutabilirsin?
Zülfü LİVANELİ-Kardeşimin Hikayesi-Sayfa 250
Dünden beri aklımda bu şarkı dolaşıyor. Yıllar ne kadar geçmiş olursa olsun eskitemediyi şarkılar vardır. Benim hiç eskimeyecek şarkılarımdan biri. Sizde dinleyin istedim. :)
youtube.com/watch?v=pm3rDbX...
Benim yüzüm bir bayram telâşıdır
Küller ve biraz da deniz artıklarıyla
Ben ki çocuklarla büyüdüm ve
(Bu yüzden uzundur ya biraz kollarım)
...
Şimdi bir yolu yürüyoruz ya seninle
Birden üçüncü sınıf bir lokantadayız işte
Bir kadın senin ağzınla gülüyor ve
ÇÜNKÜ BEN BİR GÜLDÜM
Çünkü ben bir gülüm.
Bir gül olmakla açıkladım bencilliğimi.
Ve sevilmiş olmamı. Ben bir gülüm de ondan, dedim
duyunca yazgımın içinde kavrulan sorunun çıtırtılarını.
Yürümüşüm yazgım diye bileceğim bütünü seçebilmek için,
yürümüşüm işte epey. Ne geçti eline diye sorarsan;
geçmiş için yetersiz bir açıklama.
gelecek için zayıf
Benim ahşap arkadaşlarım vardı
geçmiş yazar gibi yeni
eski kasabalar gibi içli hâlâ,
geniş zamanın odalarında durur izleri
evleri büyük değil, çoğu eski
cümleye komşu, kelimeye kiracı
su alsa da batmadı gemileri
tayfaliktan geldiler, bilirler
ahşap bir hayatı karada yüzdürme hünerini...
1923' te geçmiş konuşmadır.
TBMM'de Milletvekili maaşlarına zam yapılması gündemdeydi ve o sırada geçen konuşma şudur:
Yıl 1923. "Paşam vekil maaşlarını düzenleyeceğiz ne kadar verelim?" diye Atatürk'e sorarlar.
Atatürk der ki: "Nasıl ayarlarsanız ayarlayın ama ÖĞRETMEN maaşlarını geçmesin."
Mustafa Kemal Atatürk
Sevmek Neymis Bir Gun Anlarsın
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın
Onun unutamadığın hayali
Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine
Geçmiş oIan dünden hiç yad etme, yarın da geImemişken feryad etme, düşünme geIeceği de geçmişi de, şimdi şen oI da yaşamı berbad etme. Eğer her şeyini kaybetmişsen ve cebinde bir ekmek aIacak kadar paran kaImışsa, git kendine bir demet menekşe aI ve ruhunu besIe. Bence bu çok anIamIıdır ve kişinin önceIikIe ruhunu besIemesi Iazım. Kendini satmayan
Evrende gözlemlenebilen 100 milyarın üzerinde galaksi, 300 milyarın üzerinde gezegen var, tabii ki tanımlanabilen bu kadar,
yani dünyadaki kum taneleri kadar gezegen olan bir evrende insan ırkı bu devasa büyüklüğe göre zaten fazlasıyla küçük,
başka canlıların olduğu muhakkak..
Demek istediğim;
Big bang den yaklaşık 14,5 milyar geçmiş,
İlk canlı belirtisinden 4,5 milyar yıl
İlk insandan bu yana 2,5 milyon yıl geçmiş ki 10 yıl öncesine göre 1,5 milyon zannediliyordu ;)
Dünyanın kum tanesi kadar olduğu bir ORTAMDA bugüne kadar gelmiş geçmiş insanlar milyarlarca insan, yaklaşık 2,5 milyon yıl geçmişi olan biz İNSAN
herhangi bir gezegendeki insan
herhangi bir galaksideki canlı
ve günümüz 2000'li yıllar
Bu dünya
Bu gezegen
Bu galaksi
ZAMAN ve MEKAN ..
B İ Z K İ M İ Z