Aradığınız her türü içinde barındıran ,elinizden bırakmadan bir solukta okuyacağınız zekice bir kurguya ne dersiniz?
"Sen kimsin ? diye sorsaydı keşke !" Cümleleriyle başlıyor kitap. İki yazarın birliktelik hikayesi bizi öyle bir labirentin içine bırakıyor ki çıkış son sayfaya kadar imkansız . Aslında kimdi Cemre ve Öner ? Birbirlerini sadece anlattıkları kadar tanıyorlardı? Dürzi anlattıkça ortaya çıkan gerçekler sizi hop oturup hop kaldıracak türde .
Bir takım dini ritüeller , tarikatlar, vahşi cinayetler ,sıra dışı ruhlar .Bir izin pesinden gerçeği bulma arayışı.Kendini tanrının yerine koyup bir bayrağı elden ele taşıyanlar.
Her yönüyle bizi kendine bağlayan muazzam karakterler ve adalet arayışı içinde öyle bir kayboldum ki inanılmazdı .Özellikle raptiye benzetmesi üzerinde o kadar çok düşündüm ki ,hak vermemek elde değil .
Okudukça gözümde canlanan her sahne ile irkildim ,korktum ,cesaret bulup izlerin peşinden yürüdüm .Her bir cümle üzerinde okudukça düşündüm .Yine de bu labirentteki #arayış 'ı ben kaybettim yazar ustalığıyla kazandı .
Geçmiş ,şimdiki zaman ,gelecek arasında kaybolduğum bu labirente adım atmaya var mısınız ? Öyleyse siz de okuyun canlar .
Ben Dürzi. Bu hikâyenin ve geçmişte birçok bitmiş hikayenin yaratıcısı benim. Ben bilinmeyen birçok şeyi bilen, sıradanmış gibi görülüp hiç de sıradan olmayan hayatların şahidiyim. Ben bilinmeyen birçok hayatı yaratan, sıradanmış gibi görülüp hiç de sıradan olmayan hayatların tanrısıyım. Ben bu hikâyenin kendisiyim..
Édouard Louis ‘i queer edebiyat eserlerini tanıtan bir yazıda görmüştüm. Yazarın otobiyografik özellikler
