Derin bir iç çekiş benimkisi..geçmişin gölgesi.. çocukluğumun saklambacı..
bayram öncesi arefe telaşı..
sokakta oyun hevesatı..
uyku evveli hayal dünyası..
derin bir soluklanış benimkisi..
Bir varmış bir yokmuş hezeyanı..
"Yalnızca şu an vardır, geçmişin gölgesi diye bir şey bilmez ırmak, geleceğin gölgesi diye bir şey de bilmez."
Sayfa 108Kitabı okudu
Hüznün gölgesi düştü umutlara! üşür yarınlara.
Sabır ile bekler yaşlar, yürek yorulunca acısı gözden akar. neyi anlatır dökerken kim bilir! neyi hatırlatır hangi maziyi anımsatır kim bilir.
Bir sima mı hatırına gelir,yoksa yanan yüreğine mi dokunur sabrın ızdırabı? Bi haber yaşardı harabeler içinde. bin derde devaydı sabır! etmesini bilene. Bilmeyene ölüm tek çare.
Hatırı yoktur geçmişin, gelecek günler meçhul.
Nakışlanıyor imtihan düğümleri Taze ömrün
Kaderine. Seyreliyor umut düğümleri iğne iplik ne çare? Mazisi soğuyana doğacak güneş ne çare ne çare.?
ZAحİD
"Irmak aynı zamanda her yerdedir, kaynadığı yerde, döküldüğü yerde, çağlayanda, kayıkta, akıntı yerinde, denizde, dağda, aynı zamanda her yerde ve onun için yalnızca şu an vardır, geçmişin gölgesi diye bir şey bilmez ırmak, geleceğin gölgesi diye de bir şey bilmez.”
Sayfa 111Kitabı okudu
Ve umut denen kadim tohum onu besleyen her kalbi onarır. Bütün kalpler umudun bize tanıdığı seçeneklerle uyum içinde atar. Geçmişin gölgeleri ve yeni günün temiz ve parlak sayfası arasında.
Sayfa 194 - DÖRDÜNCÜ KİTAP - ON DOKUZUNCU BÖLÜM - Artemis Yayınları - 1. Basım - Kasım 2016, İstanbulKitabı okuyor
