Cengiz Aytmatov “Beyaz Gemi” adlı eserinde geçmişi, şimdiyi, hayali ve efsaneleri birbiriyle ustalıkla harmanlayarak iç içe geçirerek yedi sekiz yaşındaki bir çocuğun gözünden bizlere sunmaktadır. Aytmatov bunları bize sunarken doğruyu ve yanlışı, olması gerekenle olmaması gerekeni tüm çıplaklığıyla bizlere bir grup insan üzerinden sunmaktadır. Bu bir grup insanın insanın içinde ne ararsanız var; mülayim olanı haşin olanı, sarhoşu, çocuğu olup terk edeni, çocuğu olmayıp çocuk çocuk diye yakılanı ve benzeri. Aytmatov bu birbirinden farklı ama birbiriyle iç içe geçmişin grubu tüm hayal kırıkları ve istekleriyle birlikte bir balık misali nehirde yüzerek uzaklaştırarak o çarpıcı vuruşunu da yapmayı ihmal etmemiş.
*** Alıntılar;
“Kendisini saydırmasını bilmeyeni saymazlar.”
.
“İnsanlar akılları ile değil de zenginlikleriyle tanınmaya, büyüklenmeye kalkışırsa, bunun sonu kötü olur.”
.
“Paranın hüküm sürdüğü yerde, güzel söze ve güzelliğe yer kalmaz.”
.
“Kendi ayıbını örtmek isteyen başkalarının yüzüne kara çalar.”
.
“Kötü işin sonu da kötü olur.”
.
“ İnsanın mutlu olması ve bu mutluluğu başkalarına da vermesi bazen ne kadar kolay...”
.
“İnsandaki çocuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir. Ve öz olmadan tohum filizlenmez, gelişmez.”