Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.23
YEŞİL RENKLİ NAMUS GAZI OPERASI
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte birçok
Tanrının “gel” buyruğu tatlılıkla erince
Ona doğru can kuşu nice uçmasın, nice?
Ne yaşamak tasası, ne dünyanın yasası,
Ne de bir kaygı kalır can yükünü derince.
Bu dirlik bir kılıçsa ölüm onun kınıdır;
İkisini birlikte verirler bir verince.
Ecel dedikleri şey erlerin kevseridir;
Gözünü kırpmadan iç, içme çağı erince.
Bir yumunca gözünü, kaybedince özünü
Çalamazsın sazını öyle inceden ince
Ne güneş kalır, ne ay; ne ırmaklar akar, ne çay;
Dünyaya gelmedin say yağız yere girince.
Bildiğin, neyse unut, Tanrı’ya kavuştun tut,
Bir gün ölüm meleği seni yere serince.
Şu gördüğün ne varsa birer birer küçük damladır,
Bir denize akıyor hepsi yerli yerince.
Bir gördüğün baştır, mezar beşiğe aştır,
Ölü diriye eştir, düşün biraz derince.
Atsız! Ölüm gerekmek teninde can yaşarken,
Sen burada olmazsın ölüm kanat gerince…
O günlerden kalma ünlü anekdottur; kestiği Ermeni başlarıyla cennetin kapılarını açacağına inandırılan cahil Kürt köylüsü, Osmanlı askerlerinden sakladığı paslı hançerini çıkarıp, komşu köydeki yaşlı Ermeniyi yere yatırır ve hançeri doğdugu
günden bu yana tanıdığı Ermeninin boynuna dayar. Yaşlı Ermeninin döktüğü diller işe yaramaz, komşuluk hakkı, dostluk, vicdan, merhametle ilgili söylediği hiçbir şey köylüyü ikna etmez. Köylünün buyruğu kesindir, ya Ermeni imana gelecektir
ya da boynu kesilecektir. Köylü, "kelime-i şahadet getir, imana gel, kafir" der. Can havliyle, köylünün altında, bir serçe gibi titreyen Ermeni, "peki" der, "imana geliyorum, nasıl olacağını söyle, senin gibi yapayım." Köylü birden durur, köylü şaşkındır. Sahi nasıl imana geliniyor? Ne yapılıyor, hangi dualar okunuyor? O dualar nasıldır?
Cenk Turkusu Siiri Osman Yuksel SERDENGEÇTİ
Sabahlar olmadan çıktım köyümden
Ayrı düştüm yaranımdan evimden
Nedeyim vazgeçtim ben her şeyimdenVatansız malı mülkü ne derim
Elimde süngüm cenge giderimHısımlar komşular siz hoşça kalın
Ara sırada bir haber salın
Yurt için gidiyorum müsterih olunNe yapım böyle imiş kaderim
Elimde süngüm cenge giderimKara gözlü anam neden ağlarsın
Ağlarsında yüreğimi dağlarsın
Sabaha doğru ben gideceğim
Akşamdan azığımı bağlarsınAğlama kız ana Huda’mız kerim
Elimde süngüm cenge giderim Gel ey ela gözlü güneş yüzlü yar
Gidip de gelmemek gelip de görmemek var
Son olarak beni bir kerecik sarVatanımdır şimdi benim sevgilim
Elimde süngüm cenge giderimDedem kayıp olmuş Yemen çölünde
Amcam şehit oldu urum elinde
Babamın ruhu Çanakkale’deBeşikte bırakmış beni pederim
Elimde süngüm cenge giderimMübarek kaza ,cenk,düğüş,sefer
Böyle buyurmuş ulu peygamber
Demiş ki: “Yurt için can veren erler
Mahşerde benimle beraber”Tanrının buyruğu buna ne derim
Elimde süngüm cenge giderimCanlandı gözümde yeniden mazi
Ölürsem şehidim kalırsam gazi
Bitiyor Mehmet ‘ in burada sözü
_Maske takarak yaşıyoruz ve maskenin içindeki gerçek beni unutup, ideal benliği gerçek sanıyoruz. Gerçek benliğimizle çatışma sonucu hastalanıyoruz.
_Ortaçağda felsefesinde Tanrı, insanı kurgulayarak yaratır ve insan, tanrıya ulaşmak için uğraşır. Bu kurgu dünyası bir sınavdır. Ortaçağ ilkel insanı bu yüzden bir maske takar. Rönesans özgür
Gel Buyruğu
Bitiş gördüğün baştır, mezar beşiğe aştır,
Ölü diriye eştir, düşün biraz derince.
Sayfa 70 - ÖtükenKitabı okudu
Tanrı'nın "gel!" buyruğu tatlılıkla erince,
Ona doğru can kuşu nice uçmasın, nice?
Beş oğlu olmuştu: Ahmed, Ali, Mehmed, Hasan ve Orhan. Ahmed Amasya'da öldü. Amasya'da dedesi, Yıldırım Bayazıd oğlu Sultan Mehmed'in çocukları türbesine gömdüler. Sultan Alâaddin de Amasya'da öldü. Bursa'ya getirdiler. Sultan Muradın ayağı ucunda gömülüdür. Hasan ile Orhan'ın ikisi de Edirne'de öldüler.
TARİH-İ KADİM
İşte, der, insanoğlunun geçmiş hayatı bu.
Ve başlar bize maval okumaya.
Ninniler uydurup uyutur bizi
dedelerimizin derin boşluklar içinde, uzun,
zifiri karanlık hayatından.
Gösterir bize evvel zamanı,
tek doğru, en güzel örnek, der.
Bakarsın gelecek günlerin farkı yok geçen geceden.
Senin tarih dediğin işte budur,
alnında altı bin yıllık
Dünyaya gelmedin say yağız yere girince.
Tanrının 'gel' buyruğu tatlılıkla erince
Ona doğru can kuşu nice uçmasın, nice?
Ne yaşamak tasası, ne dünyanın yasası,
Ne de bir kaygı kalır can yükünü derince.
Bu dirlik bir kılıçsa ölüm onun kınıdır;
İkisini birlikte verirler bir verince.
Ecel dedikleri şey erlerin kevseridir;
Gözünü kırpmadan iç, içme çağı erince.
Bir yumunca gözünü, kaybedince özünü
Çalamazsın sazını öyle inceden ince
Ne güneş kalır, ne ay; ne ırmak akar, ne çay;
Dünyaya gelmedin say yağız yere girince.
Bildiğin, neyse unut, Tanrı'ya kavuştun tut,
Bir gün ölüm meleği seni yere serince.
Şu gördüğün ne varsa birer damladır,
Bir denize akıyor hepsi yerli yerince
Bitiş gördüğün baştır, mezar beşiğe aştır,
Ölü diriye eştir, düşün biraz derince.
Atsız! Ölüm gerekmek teninde can yaşarken,
Sen burada olmazsın ölüm kanat gerince...
Tanrı'nın "gel!" buyruğu tatlılıkla erince,
Ona doğru can kuşu nice uçmasın, nice?
TARİH-İ KADİM

Tarih-i Kadim
Tevfik Fikret
İşte, der, insanoğlunun geçmiş hayatı bu.
Ve başlar bize maval okumaya.
....
Kulaklarım açık, geliyor kan
Oturduğum koltuk, tuttuğum savaşlar
Damla damla kan
Hatırlıyorum birden damarlarımda hızlı koşan bir kan
Bir gün, bir yerde, ellerim ufakça
Her yanım kör duvardı, ellerim ufakça
Paldır küldür adamlardı birden ki dört köşe
Dört köşe bir karanlıktı her yanım
Bu düzenler, bu adamlar dört köşe
Geldilerdi üç beş gölge
Atsız Hoca, bütün talebelerini yanında toparlıyor. Yusuf Kadıgil'di herhalde ilk giden öğrencisi, doğrusu hem öğrencisi hem tabutluk arkadaşıydı. Hani biraz küs ayrılmışlardı ya o sebepten herhalde hemen Altan amca gitti, peşinden Sami amca, Erk amca, sonra Yücel amca, Mustafa Amca şimdi de Aydil amca.
Tanrının gel buyruğu erişiyor,