Bayılırım şu düzenli dünyaya
Altta ölüler
Üstte diriler
Gel keyfim gel!
Melih Cevdet Anday
Öyle trenler var ki insani şımartıyor
Çıkıp kuruluyorum pencere yanına gel keyfim gel
Gidip duruyorum böylece, adımı bileceksiniz çok ülkeli adam
Üstelik daha kalkma saati gelmeden trenlerin.
Sokağa dökülüyorsam dikkat! bu da doğrudur oldukça
Bir kanunu vardır belki, ya su içmişimdir ya da yıkamışımdır yüzümü
Olmayacak şey mi niye bakmayayım denizlere
En akıllı tarafımdır balıkla deniz tutmak.
soykırım yapan katillerin ve onların savunucularının acı çeke çeke gebermelerine şahit olmayı o kadar yürekten istiyorum ki. İşte o zaman arkama yaslanıp kahvemi yudumlarken gel keyfim gel diyeceğim.
400
400.gün... Evet sevgili tam 400 gündür hasretini çekiyorum. Bir gün bile senden vazgeçmedim. Bir günüm yok ki sana ihtiyaç duymadığım. Bir günüm yok ki seni aramadığım. Sakın işleri kendin için zorlaştırıyorsun deme sevgili, senden de bunlar duymayayım. Ne hissettiğimi ne sen ne de başkaları biliyor. Neler yaşadığım bir tek ben biliyorum. Artık
Sabah Türküsü
Bir deniz üstündeyim, ne ucu var ne bucağı
Bir rüzgar önündeyim, gel keyfim gel
Bir deniz üstündeyim, ne ucu var ne bucağı
Bir sevda içindeyim, başım dumanlı
Ağzımda bal gibi tatlı bir türkü
Bir iner bir çıkarım bu yokuşu
Ağzımda bal gibi tatlı bir türkü
Kazanırım çocuklarıma ekmek parası
Ben deniz üstünde, rüzgar önünde
Ben sevda içinde, tatlı türküde
İnişte yokuşta, ekmek parasında
İki oğlum var, Mehmet'le Ali
Gönlümde bir dünya, pamuk gibi
Ağzımda bal gibi tatlı bir türkü
Bir iner bir çıkarım bu yokuşu
Ağzımda bal gibi tatlı bir türkü
Kazanırım çocuklarıma ekmek parası
Ağzımda bal gibi tatlı bir türkü
Bir iner bir çıkarım bu yokuşu
Ağzımda bal gibi tatlı bir türkü
Kazanırım çocuklarıma ekmek parası
Kalmadı artık ben de sabırdan eser!
Kitabımı okuyorum, alıntımı paylaşıyorum, samimi bulduğum, değer verdiğim arkadaşlarımın gönderilerine yorum yapıyorum. İletilerim bile kendi halinde. Hani bir laf vardır: "Kimsenin tavuğuna 'kış' demiyorum." Etliye, sütlüye karışmıyorum.
Tartışmaları es geçiyorum, bana ne siyasetten, kimsenin inancıyla da muhatap değilim.
Her yanda zor almış hakkın yerini.
Bütün sorunların tek çözüm yolu: Ezmek.
Her yanda açlık. Roubaix, Aubin, Ricamerie,
Fransa yoksulluk ve utanç içinde, bitik.
Aklı başında bir iki işçi isterse iyi bir hayat,
bir namlu çıkar karanlıktan, der diyeceğini.
Yoksulluk baş kaldırmaya görsün,
ökçeler çiğner geçer.
Can çekişir Afrika, solur