1000KİTAP ANSİKLOPEDİSİ | Acil durumda danışılabilecek kişiler
1000kitap'ta 3 yılım geçti, dile kolay. Çeşit çeşit insan tanıdım, tanıyabileceğim bazı en garip insanları da bu sitede tanıdım ama her şeye rağmen burada bulunması o kadar keyifli ki.
Bu 3 yıl bana pek çok konuda fayda sağladı. Pek çok değerli insan edinip, çok değerli kitap buluşmalarına katıldım. Şimdi ise amaçladığım şey aslında
Ben kim miyim!
Bugün radyoterapimin yirmi beşinci, kemoterapimin ise beşinci günü. Bir kaç ay önce boğulurcasına öksürük nöbetleri sonrasında gittiğim dahiliye uzmanı, onkoloji servisine yönlendirdiği zaman anlamıştım bir şeylerin ters gittiğini.
"Akciğer kanserisiniz" dedi doktorum. Üzüldüm, "tahliller, tetkiklerde başka organlara yayılmamış,
28 yaş nasıl bir şey biliyor musunuz?
Tam kelebek olacakken kozada kalmayı yeğlemek gibi
Bahar gelecekken artık ayaza alışmışsın gibi
Ardında izler bırakan ama bir turlu gideceği yere varamayan salyangoz gibi
Yunus Emre'nin de dediği gibi
"Geldi geçti ömrüm benim, şu yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gele, şu göz açıp yummuş gibi."
Tam yeni bir yıla girecekken son anda vazgeçmişsin gibi
Kırk günün otuz dokuzuncusunda takılı kalmak gibi
Kalbindeki o ağrı geçmiyor ama alışamıyorsun da...🌾
Saliha Akyol
"Ahzân" - Mehmet Emin Öksüz
❁
"'Eylül toparlandı gitti işte,
Ekim falan da gider bu gidişle...'
diyordu şair.
İple çektim, biliyor musun?
Gelmesin, yalvarırım gelmesin Kasım soğukları,
Acımasız kutup kasvetine
Anna Karenina- L. N. TOLSTOY /Okumadan ölmeyin!
Bir kitapla yaşamaya alışmak!
Gittiğin her yere onunla gitmek!
Onunla aynı yağmurda ıslanmak!
O kahramanlarla uyuyup yine onlarla uyanmak!
Ve eser bittiğinde oluşan o derin boşluk!
22 gün olmuş 
Anna Karenina serüveni başlayalı. Kitaplarına gözü gibi bakan biri olarak yıllar sonra ilk kez bir kitabı eskittim! Ve şimdi o eskilik bana o kadar huzur ve
Karaladım işte bir şeyler... (:
BİR DEFTERİN SONU
Bir defterim vardı benim. Adı Aşk'tı. İlk kapağı açıp da bir şeyler yazmadan önce, nasıl da masum ve korkaktım. Bir süre açmadım o defteri. Sonra bir gün aniden açıvermiştim ve doldurmaya başladım. İlk satırlar güzeldi, mutluydum, keyifliydim yazarken. Biraz daha yazmaya devam ettikçe bana acı vermeye başladı bu satırlar,