Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
“Şu hayatı düşünüyorum,” dedi. “ Batılı düşünürlerden biri, hayat bizi yavaş yavaş ölüme alıştırır, der.” Çok doğru. Geldik gidiyoruz.
Kimiz biz? Neden buradayız? Nereden geldik, nereye gidiyoruz? Hiçbirimiz hiç bir şey bilmiyoruz.
sen söyle serseriler kralı İstanbul
sen söyle iki gözüm
hangi merhem çâredir şu bizim yaramıza
yel üfürdü su götürdü gençliğimizi
elimiz boşa geldi meydanlarda kaldık
meydanlar serseri biz serseri
sağımız sefalet solumuz ölüm
işte geldik gidiyoruz
kahrolasın
kahrolasın İstanbul şehri
Hep bir çember, dolanıp durduğumuz!
Ne önümüz belli, ne sonumuz.
Kim varsa bilen, çıksın söylesin:
Nerden geldik? Nereye gidiyoruz?
Sayfa 87Kitabı okudu
Genellikle herkese aynı şeyleri söylerdi: "Takma lan. Bir geldik bir gidiyoruz, gerisi yalan." Onun sözlüğünde başın sağ olsun gibi ezbere bir teselliydi aslında, ortaya kuru sıkı atardı . Yine de sonunda üç nokta bekleyen soğuk bir hayırlısı'ndan daha samimi gelirdi.
İşte geldik gidiyoruz
Hoşça kal kardeşim deniz
Biraz çakılından aldık
Biraz da masmavi tuzundan
Sonsuzluğundan da biraz
Işığından da birazcık
Birazcık da kederinden
Bir şeyler anlattın bize
Denizliğin kaderinden
Biraz daha umutluyuz
Biraz daha adam olduk
İşte geldik gidiyoruz
Hoşça kal kardeşim deniz.
Sayfa 1676Kitabı okuyor
Kendimi topladım, hayal dünyama döndüm: Türkiye'ye mutlaka gitmeliyiz. Sen ve ben ak saçlı... İki
ihtiyar kolkola girmiş, birbirini zor taşıyor, o şekilde yürüme- liyiz. Kafamızdaki kütüphaneden, kalbimizdeki imandan, az- mimizdeki idealden herkes habersiz olsun. Yanımızdan gelip geçenler, çekirdekle bilyayı ayıramayanlar, çekirdiğin içindeki alemi görmeyenler bizi de görmesin ve bilmesin. Fakat biz yü- rüyelim, hep yürüyelim, beraber yürüyelim. İki ihtiyar, iki yaş- lı yanyana yürüyor desinler...
Neden böyle?
Nikahı kabre kadar taşımak güzel değil mi?
- Başka?
- Seninle ben, insanlara daha çok şeyler söyleyebiliriz. Haz- reti İsa gibi hain ilan edilsek, Hazreti Muhammed gibi Taifte taşlansak bile...
Hayalinin sınırına ayaklarımız ulaşacak mı?
- Ellerimiz yapraklara benziyor, onlar yağmur, biz rahmet istiyoruz... Olmasın mezarımız, mezar taşımız, bir başka âlem- den dünya denilen otele geldik ve gidiyoruz...
Tutma yeri yok, şimdiki insanların
İşte yine ortada kaldın ...
Dayan, geliyorum, demeden ölüm
Bildim seni, kaçarken görmüştüm.
Şimdi buradaydı, nerede ömür?
Geldik gidiyoruz, kuru teşekkür ...
Heves mi kalıyor dünyadan geriye
Bunun cevabını bulmak için ölmeye
Bu dünyaya kendi isteğimle gelmedim ben;
Şaşkınlıktan başka şeyim artmadı yaşarken.
Kendi isteğimle de gidiyor değilim şimdi,
Niye geldik kaldık, niye gidiyoruz bilmeden.
Ve sorgulamadan gidiyoruz..
Gerçekliği sorgulamak için geldik hepimiz dünyaya.
Sayfa 10 - Aylak Adam Yayınları
Hepimiz bir gün göçeceğiz bu dünyadan, geldik gidiyoruz. Maksat güzel göçelim. Hoş bir sada bırakarak göçelim, öfkemize, yıkıma, kötü duygulara yenik düşmeyelim. En nihayetinde Allah'a döneceğiz. Ama bu dönüş nasıl bir dönüş olacak? Şükürle mi, yoksa isyanla mı?
Sayfa 66Kitabı okuyor
Bir kültürü okumak için bakılması gereken yerlerden birinin kamyon arkası yazıları olduğuna inanırım. Şoförlerin kamyon arkası yazıları öğrenilmiş çaresizlik anıtlarıdır. Aşağıda Türkiye'de yaygın olarak kullanılan bazı kamyon arkası yazıları ve onların öğrenilmiş çaresizlikle ilişkisini bulacaksınız.
• Öğrenilmiş çaresizlik genelleştirilmiş
Takma lan kafana. Bir geldik bir gidiyoruz, gerisi hikaye.
Sayfa 42
Ya Tanrı? Onun kimseyi bağışladığı yok! Buna ne dersin? Geldik, gidiyoruz, hâlâ cezalandırıyor bizi. Son günlerimizde bile ne huzur ne de mutluluk görebiliyoruz, bundan sonra da göremeyeceğiz. Dediydi dersin: Dilenciler gibi yaşayıp dilenciler gibi öleceğiz!
Sayfa 177Kitabı okudu
