Şu dünyadan salt mutluluk umacak değiliz elbet , ama bir hayatın payına çok fazla keder düşmemeli. Bir insan iyi oldukça, inandıkça, emek verdikçe, sevdikçe, güvendikçe kaybetmemeli. Şu dünyada denge ile var olan ne varsa, insan denen canlı o dengeyi bozmamalı. Kimse kimsenin gönlündeki umudu kırmamalı. Geldik ve gidiyoruz. Küçücük bir an dahi, ne durabiliyoruz ne de geri sarabiliyoruz hayatı.. Her gün biraz daha yaklaşırken sona ve ardına düştüğümüz hiç bir şeyi götüremeyecekken yanımızda. Değer mi yormaya, yorulmaya?
En büyük hedefimiz insan olabilmek iken en çok insan yanımız sınanıyor. Tebessümlerimizin yanında kocaman hüzün. Bir parça da mutluluk işte. Her şeye rağmen insan olmaya çalışana, insan kalmaya direnene selam olsun.
Ah Tanabay… Mücadelene ortak ettin beni. Zorunla, yokluğunla, vicdanınla ve inancınla… Ve kocaman hayal kırıklığı bıraktın gönlümde insana ve dünyaya dair.. Ama her şeye rağmen umut da var değil mi gönlümüzün kıyısında. Çora ile dostluğun var. Gülsarıya olan sevdan var. O güzel atın baktığı gibi bakıyorum şimdi sana. Merhametle… Zayi olmaz güzel bir kalp. Zayi olmayasın… Ders çıkaracak gönül nasip olsun bize de. Okudukça artalım. Okudukça yolumuzu bulalım.
Aytmatov ne güzel yazıyorsun. Bu kadar duygu fazla bize. Bu kadar vicdan yükü de. Bu yüzden okumaya cesaret edemeyişim seni. Kaçtığım halde iyi ki buldun beni. Kaçmakla olmuyor çünkü..
Başka bir tarihte, başka şehirde, bambaşka şartlarda benden 1 gün önce doğmuşsun. Bir tebessüm de bunun için olsun. Duyarsan anlarsın. Kalemine, yüreğine sağlık… 
Elveda Gülsarı 
Cengiz Aytmatov
