TURGUT UYAR’IN “BÜYÜK SAAT”İ
M.NİHAT MALKOÇ
Kalem erbabı, ölümü tutsak eden yiğittir. Bir şair son nefesini verince değil, aslında okunmayınca ölür. Şairi öldüren şey; nefes alsa da, almasa da her halükârda yok farz edilmektir. Türk şiirinin, duruşu sessiz olsa da, gür sesli şairlerinden biriydi Turgut Uyar… İç dünyasındaki çalkantıların dış
Bazı kelimeleri biz eskitiyoruz,her önümüze gelene her tipe kanından bile olsa her yakın olmaya çalışana biz fırsat veriyoruz hayatımızda yer edinmelerine ....
Hata ediyoruz ,ne kelimeler basit nede hayatlarimiz.
Benim hayatım aldığım nefes sevdiğim ve beni seven insanlar degerliler...
Anıları silemem ama geçmişte de kalamam ,geçmişe bakarım ama geleceğe adım atarım
Ben böyleyim böylede kalicam gibi...
masmavi gökyüzünün güzelliğinden zevk almak için özel bir çaba mı göstermemiz gerekir? bundan zevk almamız için alıştırma mı yapmamız gerekir? hayır, sadece bundan zevk alıyoruz işte. yaşantımızın her saniyesi, her dakikası bunun gibi olabilir. ne zaman, nerede olursak olalım güneş ışığından, birbirimizin varlığından, hatta nefesimizi duyumsamaktan bile zevk alma kapasitemiz vardır. mavi gökyüzünden zevk almak için çin'e gitmemize gerek yoktur. nefes alışımızdan zevk almak için geleceğe yolculuk yapmamıza gerek yoktur. bunlarla hemen şimdi temasa geçebiliriz. eğer sadece acı çekmenin farkındaysak yazık olur.
Sayfa 13
Yüz kırk dört gün geçti.
İçimde değişik bir duygu var. Mutluluk olmadığına eminim. Ayrıldığımızdan bu yana "Mutluluk" benim için 8 harften oluşan, sessiz harflerin sayısı sesli harflerin sayısından iki fazla olan herhangi bir kelime.
Umut olmadığına da emin gibiyim. Her doğan gün yeni umutlar ile başlar derler ben daha o günün karanlığını atlatamadım. Günün doğmasına vakit çok gibi.
Geçenlerde bir arkadaşım belki korkudur demişti. İlk duyduğumda çok mantıklı gelmişti. Ama düşününce korkunun arkasında hep kaybetmek vardır. Yüz kırk beş gün önce çok korkuyordum. Kaybedecek çok şeyim vardı. Geleceğim,hayatım,kadınım.. Ama yüz kırk dört gündür kaybedecek hiç bir şeyim yok ne hayatım ne geleceğim ne kadınım..
Kırgınlık mı acaba? Hiç sanmam o günden beri kimseye kırılacak kadar değer vermedim.
Aslında bak yokluk olabilir. Nefes almak alırsın fizyolojik olarak da seni sıkan, boğan karabasana siktiri çekip tüm derinliklerine kadar rahat bir nefes alabilirsen varsındır. Susarsan yeni bir hayata, geleceğe; dayanamazsan artık yeniden başlamak için işte o zaman gerçekten varsındır.
Gerçekten yaşamak isteyenler, heyecanla bekleyenler, var olanlar,
Ah bilseniz sizi ne kadar çok kıskanırım yoklukların arasından..