Hayatımda ilk kez birisi bana
" kendine çok dikkat et " dedi.
Anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde,
Rastgele yürürken aklına geleyim sızlasın için
Zaman sen olmayınca geçmiyor,
Sen olunca da yetmiyor...
Üşüyorsan söyle, seni bir kat daha seveyim.
Bak! papatya mevsimi geldi.
Mevsimlerden papatyayı severim. sonra seni. sonra yine seni. ve hep seni...
Kim istemez mutlu olmayı ama mutsuzluğa da var mısın?
Çık gel bir kez daha çık gel bir kez daha beni bozguna uğrat; ben güzel değil miyim?
Neden kuş koymuyorlar yoluma?
Ben sana kızsam, kendime küserim.
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydi...
Gözlerini sildi zaman..
Dedim ya… Eylül’dü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
Sonra dalgalar geldi dile sonra bir mavilik aldı her yerimizi; nasıl hatırlıyorsan dünyayı öyle.
Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu namussuz bir çağ bu biliyorsun hasret kalmışız , yüreği güzel insanlara.
Bazen sadece yorgun oluyor insan.
Ne küs, ne yalnız, ne de aşık...
Ama sen yine de gitme gidersen peşinden gelmem; ama kalırsan bu masalın sonunu birlikte öğreniriz... Meğer ne çok canı yanarmış insanın, baktığı yerde göremeyince görmek istediğini.
Birgün aklına gelecek olursam, bana şiir ısmarla. Eylül'ü konuşalım..
|Cemal Süreya - Hayatımda İlk Kez Birisi Bana
Özlemek...
"Özlemek nedir bilir misin çocuk, ansızın kalbinde tutuşan çıra, maziyi anımsatan uykusuz bir gece , dudaklara bahşedilen buruk bir tebessüm ve hiç ama bir o kadar da her şeyin olanı boş duvara dalmışken onu ve o anları tekrar tekrar yaşamaktır , kısacası çocuk özlemek , geçmişle gelecek arasındaki arafta geçmişi geleceğe taşıma çabasıdır."
Bana hep hiç vazgeçmeyecek misin diye sorardın. Hâlen de soruyorsun arada. Belki de bunu ömrümüz boyunca ne yaşarsak yaşayalım nerede ne şekilde olursak soracaksın. Belki de dedim evet. Bu senden vazgeçeceğim gibi bir şüphenin içinde olduğumdan değil. Bi gün senin buna tam olarak inancının olma ihtimali o belki. Ve inan bir gün evet gerçekten hiç vazgeçmedin, hiç sıkılmadın, hiç benimle olmaktan mutsuz olmadın ne olursa olsun buradaydın diyeceksin. Biliyorum ve inanıyorum; zamanı şu an olmasa da, bize şuan uzak görünse bile Hz. Ali’nin de dediği gibi “ Zaman uzasa da, sonu gecikse de sabreden nasibini alacaktır.” O zaman gelecek. Ve nasibim olduğunda şu geçirdiğimiz sıkıntıları, acıları, olumsuzlukları kocaman bi sarılmayla unutacağız birlikte. O zamana kadar ne seni, ne de yerini kirletmeden burada bekleyeceğim.
Şimdi Aşk Vakit
Korkma ve yüreğin sesini dinle
Hüzün gelip geçer
Zaman su misali akıp gider
Gözünde yaşlar akar
Kalbin aşka koşar
Korkma mutluluk ellerinden uçup gitmez çünkü mutluluk yerleşecek bir yürek arıyor, bir liman istiyor ve içinde yaşayacağı bir ev istiyor
Mutluluk seni terk etmez senin yüreğine umutla bağlanır ve Umut ne tükenir ne de biter çünkü umut bir deryadır
At kafandan mutsuz şeyleri onun yerine gelecek güzel günleri düşün
Bitti artık bu cile aşk geliyor bile
Aşk demek mutluluk demek
Hep sevdiğini hayal etmek
Pes etme bekliyor seni mutluluk içinde bolca sevgi var
Kendi kendine şunu de ben seveceğim benim kalbimde sevgiye de var aşkı yaşayacak zamanımda var
Şimdi sevme zamanı
Aşkı dile getirme zamanı
Aşk tehlikeli birşey değildir tereddüt etmeye gerek yok
Aşk yaşamaktır
Aşk mutlu olmaktır
Aşk bahçende özgür olmaktır
Aşk sensin
Aşk senin diğer adın
Aşk var mısın yaşamaya
Aşklı günler de mutlu olmaya
Şimdi aşk vakti ve hayatı her zamankinden daha dolu dolu yaşama vakti...
hayatımda ilk kez birisi bana
" kendine çok dikkat et " dedi.
anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde...
rastgele,
yürürken aklına geleyim
sızlasın için...
zaman sen olmayınca geçmiyor,
sen olunca da yetmiyor...
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Bak ne demişiz, yıllar evvel yollar evvel...
Aramak demek;
Yol olmak demek,
Yola çıkmak demek.
Görünmeyen yangıya, sessiz sedasız yankıya,
Kol kanat gerip, kucak açmak demek.
Var mısın yanmaya
Hazır mısın sanrılara dalmaya
Nâzır mısın sükûtu yudumlamaya
Bu yol dikenli
Bu yol çetin
Bu yol hâr
Lakin bekle
Ve gayret et
Gelecek bahar.
hayatımda ilk kez birisi bana
" kendine çok dikkat et " dedi.
anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde...
rastgele,
yürürken aklına geleyim
sızlasın için...
zaman sen olmayınca geçmiyor,
sen olunca da yetmiyor...
hayatımda ilk kez birisi bana
" kendine çok dikkat et " dedi.
anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde...
rastgele,
yürürken aklına geleyim
sızlasın için...
zaman sen olmayınca geçmiyor,
sen olunca da yetmiyor...
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Her şey bana seni hatırlatıyor
Gökyüzüne baksam
Benim En Büyük Lanetim Hafızam
Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksin...
Hep ondan bahsetmek isteyeceksin...
"Ölüme çare bulundu" ya da
"Yarin kıyamet kopacakmış" deseler başını kaldırıp
Ne dedin?" diye sormayacaksın...
Yalnız kalmak isteyeceksin...
Hem de kalabalıkların arasında
Zeynepcee karalamalar....
Sen Bilir misin?
Hiç Dokunun içinde yaşamayı...
Ya uyanmayı bilir misin?
Sabah kalktıgında bastığın zeminin tahta oluşunu bilir misin?
Ben bilirim Dokuyu da, uyanmayı da.. Hatta o tahtaların nerelerinin gıcırdadıgını dahi bilirim...
Basmam oralara, basmam ki uyandığım duyulmasın..
Yaşam, tat, haz başkadır.
Bu evlerde...
Koku başka...
Ruhumun Çayı
Yine çay bardağım yalnız bu gece
Neredesin yazdığım hece hece
Belki de hiç yaratılmadın kalbime vatan
Duyuyor musun sesimi ruhumda yatan
Dikenleri etime batan
Acısı derinlerde duyulan
Gelecek misin artık sılamda yer tutan
Yine çay bardağım yalnız bu gece
Bekletme beni bilinmezlerde
Hasan ALTINIŞIK