Cümleme Saygı değer Zülfü Livaneli ile başlamak gereksinimi hissetme sebebi..
Yaşadığımız dönemde, bizden önce sanatı için sürgün edilmiş , başka diyarlara göç etmiş, sürgün yemiş , hayatını sanata adamış ve sonunda hüsranla veda ettiğimiz ve hala hüzünle andığımız yazarlar , şairler vardır ve biz o kişileri saygıyla özlemle anarız .. Livaneli
Memleketime bahar gelmiş
Bir avuç insan oturmuş sıcak sohbet ediyor.
Yeşillikler dolmuş memleketime
Çiçekler sulanmış, yeşillik, toprak kokusu burnumda tütüyor..
Bir cırcır böceği ötüyor, Sesi vızır vızır karanlık Mardin sokaklarında.
Uzaktan bir düğün sesi geliyor yanık sesli adam uzun hava okuyor, ardından müthiş bir alkış uğultusu..
Çok sonraları 'mutluyuz' yazılı plakalı bir gelin arabası geçiyor önümden..
Herkes mutlu dönüyor memleketimde evine...
Tüm şehir karanlığa bürünüyor bir diğer güne daha mutlu olmak için..
Ey gökler dinleyin, ey yeryüzü kulak ver!
Çünkü RAB konuşuyor:
“Çocuklar yetiştirip büyüttüm,
Ama bana başkaldırdılar.
Öküz sahibini, eşek efendisinin yemliğini bilir,
Ama İsrail halkı bu kadarını bile bilmiyor,
Halkım anlamıyor.”
“Karton kutulara doldurduğu tabak, çanak, iskemleler, masalar, bir evi kuran bütün ayrıntılar taşındı eve. SeTencerelerin birinin içinde eski evden bir hamam böceği gizlenmiş. Tencereyi ters çevirip böceği yere düşürdü; ezdi ayağıyla.
Kaynanaların öpülen elleri, kabul günleri, uysal gelin bakışları, gülücükler, titiz bir ev kadını görünme çabaları, yuvayı yapan dişi kuştur numaraları, ovulan lavabolar, tencere karaları, bir hamam böceği gibi kolayca ezilebilir mi?
Şimdi ezdiği bu böcek, kim bilir, bütün tencerenin gizlerine nice yumurtalar bırakmıştır.”
Püskül koptu altın kaseye düştü
Bazilikayı terk etti o esrarlı mozaik
Katlettiler böceği, ipek oldu koza
Çünkü kahır, çünkü imtihan
Çünkü silinmeyen hafıza
Dedi ki: “Sanki üstümde
Bir yaratık geziniyor.”
Baktım kar gibi boynunda
Küçük pembe bir böcek var.
-İster bilge ister deli
İnsan hoyrattır gençlikte-
Boyunda böcek yerine
Dudakta öpüş görmeli.
Cam gibi pembe sırtında
Küçük siyah benekler var,
Bizleri seyretmek için
Daldan eğilmişti kuşlar.
Körpe dudaklı güzelin
Eğildim boynuna doğru.
Gelin böceğini aldım,
Öpücük de kaçıp gitti.
Gökte gördüm o böceği
Dedi ki ey salak oğlum!
İyilik Tanrı’nın işi,
Aptallık insanoğlunun!
Victor Hugo