Lgbt zihniyeti artık topluma kendini kabul ettirmek için eylem yapmıyor. Zaten yasalar, dernek ve vakıflar, fonlayan şirketler, şarkıcılar, aktörler, siyasetçiler... eliyle topluma bir şekilde kendilerini kabul ettirdiler.
Şuan kabul ettirmek istedikleri şey artık kendi benlikleri değil yıkmak istedikleri aileniz, kültürünüz ve kendi benliğiniz. Bunu neye dayanarak söylüyorum.
Lgbt zihniyetinin hakim aldığı bir toplumda düşünün yarın bir gün çocuğunuz dünyaya geldiğinde.. Birisi cinsiyetini sorduğunda
"daha belli değil." demeniz gerekiyor. Çocuğunuza ne isim koyacaksınız? Çocuğunuzu nasıl seveceksiniz? Çocuğunuza nasıl kıyafetler ve oyuncaklar alacaksınız? Erkek kuaförüne mi götüreceksiniz yoksa bayan kuaförüne mi?... Bir çok problem doğuyor.
Bu problemler için ise cinsiyetsiz bir dünya tasarımı ortaya çıkıyor. Yani erkekler de etek giyer, erkekler de gelinlik giyer, kadınlar damatlık giyebilir. Kıyafetlerin bile cinsiyeti yok sayılması gerekiyor. Hatta sütyen bile bir cinsiyeti temsil edemeyecek.
Murat isminde bir kız Merve isminde bir erkek olabilir. Özelikle sosyal medyada adının Gamze olduğunu söyleyen birine, "Ben sizi kadın sandım." tepkisi verirseniz. " hayırdır la Salak mısın " tepkisi almanız pek muhtemel.
"Cinsiyet eşitliği" ilkesiyle feminizmin başlattığı yolculuk "cinsiyetsiz toplum" ilkesine geçerek ilerlemiş oluyor..
Bu durumda dua etmek, tavrımı net şekilde ortaya koymak dışında ne yapabilirim?
Erkek fizyolojisinde olup erkek olduğunu, kız fizyolojisinde olup kız olduğunu söyleyip bunlara destek veren insanlara beyin kaslarını geliştirici besinler önerebilirim.
İsimsiz.
E-book olarak okumak İsterseniz.
drive.google.com/file/d/1upa9t7o...
Her son yeni bir başlangıca gebedir. Bitmek; kimine göre bir son, başkasına göre yeniden doğuştur. Her şeyin sonu olduğu gibi bununda bir sonu vardır. Geç olsa da öğrendim artık. Şimdi baktığımda geride ne bırakabiliyorum ve siz
Saliha Bir Hanım İstiyorum. (Okumanızı Mutlaka Tavsiye Ederim)
Yaş 25 evlilik zamanı geldi geçti derken annem yuva kurma konusunu açtı. Saliha bir kız olsun gerisi gelir diye düşünüyordum. Yakın bir akrabamızdan haber geldi. Komşuları çok dindarmış. Kızın, ailesinden daha da dine bağlı olduğunu duyunca sevindim. Gittik bir görelim görüşelim dedim. İlk ailesiyle konuştum.
Hatta ben konuşmadım sürekli onlar
Peçe
Tahsil-i ilim etmek (okumak) isteyen gelinlik kızların, kadınların tesetüre riayet etmemelerini ihtiyac-ı zamandan addetmesi gibi. Bu hanım kızlar, erkek talebe ile bir mektepte ihtilat etmeseler (karışmasalar), muallimin huzurunda da yüzleri peçeli olarak otursalar ve mekteplerine bu kıyafetle gidip gelseler yüzleri ile beraber tahsil-i ilme karşı akılları da kapanmış mı olacak?
Akçalı'da nişanlı kızların, taze gelinlerin dilleri bağlandık tan sonra dertlerini anlatmak için buldukları yola "Gelinlik etmek" dendi. Bu yakışırmayı yedi köy beğendi.
Bizim oralarda, yeni gelin olmuş bir genç kızın belli bir süre kayınpederi ile konuşmaması adeti vardır mesela. Buna "gelinlik etmek" derler.
Sayfa 75Kitabı okudu
••• Yunus Emre, işi biraz köylü dayıların anlayacağı gibi söylemiş:
Halkı bostan edinmiştir
Dilediğin üzer ölüm.
➤ Üzmek eski Türkçe'de "koparmak" demek.
"Halkı bostan edinmiştir. Dilediğini koparır ölüm."
●|| Biz bir bostan tarlası gibiyiz. Kimimiz karpuzuz kimimiz kavun, kimimiz olmuşuz kimimiz kelek! Ölüm dolaşıyor. Kimin vadesi yetmişse koparıp alıyor. Torbasına doldurup götürüyor. Aramızdan boyuna ayrılıyorlar. Her namazda Kâbede, her namazda Mescid-i Nebevîde; "Er kişi niyetine, hatun kişi niyetine, tıfıl için namaz..."
Hep namaz kılıyoruz.
Gelinlik kızların saçın,
Teneşirde yıkar ölüm.
■ Gelinlik kızdır, evlenecekti; ölür.
Teneşir tahtasında yıkarlar, kefene sararlar, gömerler. Allahu Teâlâ Hazretleri bu acı hakikati göz önünden hiç uzak tutmayan ve ona göre hayatını tanzim eden, âhiretine ona göre hazırlanan kullarından eylesin.
______________ آمِين وَأَجْمَعٖين _____________
Bu işin şakası yok!
Bir kaybettin mi ebedî hayat mahvoluyor.
Onun için âhireti kazanmaya çok gayret etmek lazım.
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir