Doğru kararlar tecrübeden gelir ama tecrübe kötü kararlardan oluşur..
The mechanic
Bilmezmisin inadım nerden gelir vazgeçmeyişlerim pes etmez ruhum
Yaşama direncim ....
Bir şehre gider bir insan.
Bir şehirden alır insan.
Bir gün gelir insan.
Bitiverir her insan.
tuba yazıcı
Bir gün gelir de
Ölüme yenilirsem eğer
- Yenileceğim demiyorum
Yenilirsem eğer -
Deyin ki, erlerindendi
Eşit olmayan bir savaşın
Kılıcı sözcüklerdi,
Kalkanı sevgiler..
Ahmet Erhan
Beni bu bunalımdan kim kurtaracak?
Vakit gece yarısını geçti. Pencerem açık. Uzaklardan hüzün dolu bir şarkı sesi geliyor.
İçimde tanımlanamaz bir daralma var. Bir el kalbimi sıkıyor sanki.
Ruhum kabına sığmıyor bu gece. Oda, ev, şehir, dünya, evren dar geliyor bana.
Bir yolculuk etmek, buralardan, kendimden, her şeyden uzaklaşmak, bir yerlere
"Zamanını kelebekleri kovalamakla geçirirsen senden kaçarlar ama oturup da bir bahçe ekersen kelebekler sana gelir."
Nereye giderseniz gidin, ülkeniz peşinizden gelir.. Artık siz orada yaşamasanız da o içinizde yaşar.
Dut...
Resimde de gördüğünüz gibi, tek bir top bölünerek önce birbirine yapışık iki top halini alır. Daha sonra bu ikili top bölünerek birbirine yapışık dört top halini alır. Bu bölünmeler devam ettikçe bir sürü küçük topçuktan oluşan garip bir görünüm kazanırsınız. Bu halinize "morula" denir. Morula, kelime olarak "dut" anlamına gelir. Bu isim gerçekten de durumunuzu çok güzel özetleyen bir kelimedir. Çünkü görünüşünüz tam anlamıyla bir dut şeklindedir. Yaklaşık üç-dört günlük olduğunuzu ve büyüklük açısından iğne deliğinden geçebilecek kadar küçük bir boyutta olduğunuzu hatırlatalım. Zira insan, nihayetinde ne olursa olsun geldiği yeri unutmamalı. Şu an sahip olduğunuz o havalı tavırlarınız, her şeyi bildiğinizi sanmanız, size, zamanında iğne deliğinden geçebilecek küçüklükte bir dut olduğunuz gerçeğini unutturmasın lütfen.
Beyinde Ararken Bağırsakta Buldum
Friedrich Hölderlin
O yücelmiş varlığın olağanüstüdr bağışı ve kimse
Bilmez ne zaman ve ne gelir ondan kişiye
O böyle devindirir dünyayı ve umutlu ruhlaırını insanları
Seçme Şiirler
İnsan yalanlar üzerine kurulu bir düzende yaşamaya alıştığı için doğruları görmek, duymak onlara ağır gelir.
"Önüm arkam sağım solum aşk bee", var mıydı bu oyunun adını bilen? Hani herkes saklanırda, onları ararsın deli misali sokaklarda, sonra biri gelir vurur duvara ve "sev bee" der sana! Pişmanlık mı yoksa bir içim su mu, karar veremeden bir diğerini aramaya koyulursun. Ayak sesleri patır patır, nefes sesleri hırıl hırıl, tıkandı tıkancak o ecele koşuşturan adımlar, vurursun duvara o yetişemeden "sevmedim seni" dersin! Güneş turuncuya boyanır usulca, sessizlik baş gösteren misafir gibi adımlarını atar, yorgunluk güneşi kıvıra kıvıra sarıyor, akşamı yakmak için bir ateş tutuyor yıldızlara ve o geliyor! Oyunun son ve en kırgın koşuşturması, yetişmek imkansız ona, "sev bee" demek için çok geç, her yanım kırık bir dal parçası gibi dökülüyor! Bana bakarken yüzündeki ifade, bir aşkın iadesi gibi "sevmedim seni" derken, sönüyor bütün yıldızlar, geride kalan tek şey "seni sevecektim" kalıyor...
İbrahim ÇEKİN
