Daha siz okul denen binaya girmeden, anne ve babanız mesleğiniz ile ilgili kararı vermiştir çoktan, "Bizim kız doktor olacak" Oysa sizin en büyük tutkunuz keman çalmaktır. Ama yok. "Boş zamanlarında yine keman çalsın ama bizim kız doktor olacak." Kaçar yanınız yoktur. Önünüze hayatınızın geri kalanında yiyeceğiniz yemek konmuştur ve siz o bezelyeyi yemeye başlarsınız. Hatta bazılarınız zamanla bezelyenin tadının hiç de fena olmadığını bile düşünecektir. Özetlersek, tüm hayatımız başkalarının önümüze koyduğu hedefler doğrultusunda, yılmadan mücadele etmekle geçiyor. Bu, o kadar yorucu bir hal alır ki artık, bizzat kendimizin koyduğu küçücük hedeflere bile ayıracak zamanımız kalmaz. En nihayetinde olur da başarırsak, başardığımız şey başkalarının isteği olur sadece, başka bir şey değil. O nedenle başarıya ulaşanların çok iyi bildiği bir gerçeği paylaşalım sizinle. Başarının anahtarını elde ettiğiniz gün görürsünüz ki aslında ortada bir kilit yoktur. Çünkü o kapı, sizin kapınız değildir. Elimizde kazanmak için delicesine yırtındığımız anahtar ile başarılı ama mutsuz bir şekilde kalırız. Belki de etrafımızın, başarılı olmasına rağmen, bir o kadar mutsuz olan insanlarla dolu olmasının sebebi budur. Oysa mutlu olmak gerçekten de bu kadar zor mudur? Etrafımızda bu kadar mutsuz insan olduğunu görünce insanın aklına bir tek bu ihtimal geliyor. Peki, neden bu kadar mutsuzuz? Özellikle son yıllarda mutsuz ve depresif halimiz giderek arttı. Aslında bu meseleyi ele alabilmek için öncelikle mutluluğu tanımlamak gerekir. O zaman soralım; nedir bu mutluluk denen şey?
Sayfa 34Kitabı okuyor
İnanılmaz bir eser...
İnceleme yazmaya başlamadann önce bir cümle geliyor karşımıza kitabı beğendiniz mi diye? Beğenmek ne kelime bayıldımmmmmmmmm...
İlk defa 
Fatih Duman okudum ve asla son olmayacak. Aslında uzun zamandır merak ettiğim lakin bir türlü fırsat bulup da okuyamadığım bir yazardı kendisi. Ve çok fazla üzerine tavsiye aldığım bir yazar aynı zamanda. Fatih Duman için 'keşke' kelimesini kullanıyorum çünkü keşke daha önce okumuş olsa idim, tanışmış olsa idim bu kuvvetli kalem ile. Ama bizler nasip kelimesine inanan insanlar olduğumuz için elhamdülillah, çok fazla üzülmeyeceğim çünkü nasip bu zamana imiş.
Kitaba gelecek olursak asla ne anlattığını söylemeyeceğim çünkü içerisinde kişinin kendi kendine keşfetmesi gereken ne hazineler saklı. Şöyle oluyor böyle oluyor demek benim açımdan bu eserin gizemini kaçırır gibi geliyor. Şunu diyebilirim ama o kadar çok şey öğrendim, hayatıma aldım, kalbime işledim ki anlatamam. Ben Somuncu Baba hakkında meğer hiçbir şey bilmiyormuşum. Şimdi onu anlamaya, hissetmeye ve sırrını bende kendimce uygulamaya çalışıyorum. Rabbim bizlere de böyle iman gücü nasip etsin. Amin.
Değerli kitap dostları kitabı bence okuyun demeyeceğim kesin okumalısınız. Mutlaka okuyun. Şimdiden iyi okumalar dilerim.
Bir kez daha, anlayamadığım bir gerçekle karşı karşıya kaldım. Kendimi yok olmuş sandım, ümitsizliğin en son noktasına vardım sandım ve her şeyden feragat ettiğimde ise huzura erdim. Bana öyle geliyor ki böyle zamanlarda insan kendini keşfeder ve kendi kendisinin dostu olur. İçimizde hangi önemli ihtiyacı karşıladığını bilmediğimiz bir bütünlük duygusuna artık hiçbir şey galip gelemez. Macera peşinde kendini harap eden Bonnafous sanırım bu dinginliğe erişti. Guillaumet de karda aynı dinginliğe ermişti. Boğazıma kadar kuma gömülü halde susuzluktan yavaş yavaş boğulurken yıldızlar altında sınırsız bir sıcaklık hissettiğim o anları nasıl unutabilirim?
İçimizde böylesi bir kurtuluş hissini nasıl sürdürebiliriz? Çok iyi bldiğimiz gibi, şu insanoğlunun her şeyi bir tuhaftır. Bir şeyler kazanması için imkan verilse insan uyuya kalır, zafer kazanan fatih, gevşer, cömert zengin olsa perişan olur. İnsanları yetiştirmeyi isteyen siyasi doktrinlerin ne tür bir insan yetiştireceği önceden bilinmediği sürece bu doktrinler ne işe yarar ki? Ortaya nasıl biri çıkacak? Biz besiye çekilen hayvan sürüsü değiliz ve yoksul bir Pascal'ın dünyaya girişi, isimsiz birkaç zenginin dünyaya gelişinden daha ağır basar.
Esas olanı önceden göremeyiz. Her birimiz hiç ummadığımız bir şeylerde dünyanın en büyük sevinçlerini yaşamışızdır. Bunlar içimize öyle bir özlem bırakmışlar ki acılarımızdan meydana gelmişlerse eğer, o acıları bile arar olmuşuzdur...
Sayfa 154Kitabı okudu
Fotoğraf çekmeyi o kadar çok seviyorum ki birçok insandan daha iyi geliyor
Karanlığın Çağırışı
Ben böyle olsun istememiştim
Ya sana çok yakın
Ya senden çok uzak olmalıydım
Aramızda aşılmaz engeller olsun istiyordum
Büyük dağları, derin denizler olsun istiyordum
Sana gelmeye gücüm yetmemeliydi
Çaresizliğimin bütün hıncını mesafelere yüklemeliydim
Dağda yanan bir çoban ateşi gibi
Gökte bir yıldız gibi
Seni görmeli
Seni yaşamalı
Ve
Kahraman kız veya erkek farketmez ...
👉... Baba kızını yurda bırakıyor,
Kız babasına: “Baba bari 100 TL versen diyor”
Baba: “Kızım vallahi yok” diyor.
✍️... Kız boynu bükük yurda girerken konuşmayı duyan bir esnaf babaya 500 TL uzatıyor ve çabuk diyor kızını geri çağır arka cebimde kalmış, al bu parayı de diyor.
✍️... Adamın gözleri dolu dolu önce yok diyor ama sonra alıyor parayı ve
