Her şey aşka kayık olmak, aşkı hak etmek içindi. Sabırla ve titizlikle.
Çerçeve boştu; ama önemi yoktu bunun, portre nasıl olsa ortaya çıkacaktı, sevgili elbette gelecekti. Bir tek kız arkadaşı olmadığı, olmayacağı ve olması için bir şeyler yapmadığı ve yapabilecek durumda bulunmadığı halde hep inanmıştı buna. Daha doğrusu bir inanç bile değildi bu; en kesin gerçeğin kavranışı gibi bir şeydi: Belli vakit gelecek, gün doğacaktı.
Sayfa 156 - Ötüken Neşriyat A.ŞKitabı okudu
Büyük, mermer çeşme.. üstünde, henüz okunmamış ve hiç bir zaman okunamayacak bir yazıyla yazılmış gibi, ilk insandan beri aranan mutluluğun şifresi!
Raşit ısrarla yazıya bakıyor; sökmeye çalışıyor. Bir okuyabilse! Ama okuyamayacağını, o şifrenin çözülemeyeceğini biliyor. Güliz'in "keyif" dediği neşenin artık zerresi yok. Kederli sanılacak kadar ciddî. Dalgın değil, düşünceli.
Sayfa 142Kitabı okudu
İnsan'ın kaderi olmayacak bir dönemeç alır ve geride kalan zamanlar rüyalaşır; gerçekliklerini yitirir. Delikanlı,
bir an için, işte bu rüyadan uyanıverdiğini sanmıştı.
Değil ama. Asıl şimdi rüyada olmalıydı. Çünkü gerçek olan ötekilerdi; ana idi, baba idi, kardeşlerdi, çocukluk eviydi. Onlarla yaşamıştı o. Gerçekle ve gerçeğin kuralları ile bağdaşmayan ancak bu adamdı. Bu adam -İhtiyar- ancak bir karabasan'ın, bir Hristiyanlık Orta Çağı'nın üslubuna uygundu: Ancak onlarla düşünülebilecek bir iblis, bir Şeytan, bir Mefisto sanılabilirdi. Böylece ve bu yüzden, onun verdiği Güliz de, onun hazırladığı aşk da gerçeğin dışına düşüyordu. O da rüya kuşkusu veriyordu.
Sayfa 12Kitabı okudu
Şah -Mat'a giderken piyonlar, hattâ sirası gelecek,
at'lar, fil'ler, kale'ler ve.. elbette.. vezir harcanacaktir.
Piyonlara vefa? hele acıma?
Îhtiyar'a göre, asıl ihânet işte bụdur.
İlgilenilmek , benimsenmek , sevilmek ;yani varlığının kabul edilişi .İhtiyara göre "diksürüngenler için en önemli şey ...bu demektir ki en evrensel ve en enayi zaaf !bol bol yararlanmalı .
Sayfa 104Kitabı okudu
"Çanakkale içinde aynalı çarşı / Ana ben gidiyom düşmana karşı / Oofff gençliğim eyvah! Çanakkale içinde vurdular beni / Ölmeden mezara koydular beni / Oofff gençliğim eyvah!" Ahh ki ne eyvah...
Sayfa 148 - Everst YayınlarıKitabı okudu
