Bir kitabın son şiiri ancak bu kadar güzel olabilirdi.
Ne çok adlandırıldım
tanımlandım
Bunları istemiyordum oysa
Şimdi bir çadırda tek başıma olmak istiyorum
Ya da bir ormanda
Bir tabutta ya da
Bir tabutta
Eve dönmek istiyorum
Ev ağır hasar
Ben en çok kendi kalbimi kırdım
Siz en çok kendi kalbinizi.
Sayfa 62 - Yayıncı YayınlarıKitabı okudu
Sevginiz dört naladır
Korkunuz dört nala
Çıkarmasanızda üstünüzdekileri
Hiçbir urba saklayamaz
Teninizdeki nal izlerini
Sayfa 60 - Yayıncı YayınlarıKitabı okudu
Zaman geldi sevdik yalnızlığımızı, o da beni sevdi
Tere batmış bir düşü kucakladık beraber
Sorguladık ölümü, üzerine gittik hayatın
Günah, sevap, cebir, aşk ve kin
Yanıtsız bırakmadık hiçbir soruyu
Böyle geldik hakkından yazgı denen girdabın
Sayfa 24 - Yayıncı YayınlarıKitabı okudu
Benim cehennemim gerçektir
Kudurgan bir hiç her gün içtiğiniz kahveye tükürür
Benim cehennemim gerçektir
Sayfa 59 - Yayıncı YayınlarıKitabı okudu
Sevginiz dört naladır
Korkunuz dört nala
Çıkarmasanızda üstünüzdekileri
Hiçbir urca saklayamaz
Teninizdeki nal izlerini
Kasırga söküp atarken her şeyi
Gezinirken kurşun ve kuzgun
Karısının fotoğrafları deşilirken süngüyle
Neruda'nın
Mutlu masası parçalandığında
Ya da satın aldığında bizi eşyalar
Ya da daha çok inanıldığında kağıtlara insandan
Kim bilir
Ölüm belki şu an gecenin içinden
gelip geçiyordur
Kim bilir
Belki bu gece bir Anna Karanina daha
can veriyordur.
Kış bir ceset gibi yatıyor sokaklarda
Dışarda tertemiz kar.
Sayfa 23 - Yayıncı YayınlarıKitabı okudu
Bir sokak çeşmesiyiz aslında
Bilinmez hangi mecralara aktığımız
Kitabesine kazınır
Yalan yanlış yaşadıklarımız
Sayfa 57 - Yayıncı YayınlarıKitabı okudu
Tutunmak isterken aşkın kanatlarına
Nasıl da uzandık yatağına utancın
Nasıl da öldük çarmıha gerilirken Spartaküs
Güllerin kırmızısı da öldürdü bizi. Baharlar
Varlığımızla ıslanırken akasyalar
En çok darağaçlarında öldük.
Sayfa 21 - Yayıncı YayınlarıKitabı okudu