Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
2+2=5 eder Winston. İktidar bir araç değil amaçtır.Büyük birader her zaman var olacaktır o hiçbir zaman yok olmayacaktır.Halka gerçekliği ya da bir gerçek varsa bu büyük biraderin istedigi dogrultuda olur.Buyuk biraderin gozu ustunde der posterler kitabin ana temasida bunun uzerine kuruludur.Gerçekliğin yokdan değil vardan yok edilmesi .Hiçbir şey kendi düşüncelerinizdede,belleğinizde yoktu.Sadece büyük biraderin istediği bir geçmiş anlayışı vardır.Kitapta şöyle bir alıntı var:Çiftdüşün sözcüğünü kullanırken bile çiftdüşün uygulamak gereklidir.Çünkü insan bu sözcüğü kullanmakla,gerçeklikle oynayıp onu çarpıttığını kabul ediyodur;yeni bir çiftdüşün'le bunu kafasından siler;ve yalan her zaman gerçeğin bir adım önünde,bu böyle sürüp gider.Benim yorumum ve görüşümden bahsedicek olursak George Orweel 1984 bir başyapıt olarak kalmaya devam edecektir.İster şimdi ister gelecek nesiller için bir şeyler bırakmak geleceğin salt gerçekliğe ulaşması en temel düşüncedir.
Biz de aslında 'hayvan çiftliği'nde gibi değil miyiz?
George Orwell'in distopyalarına bayılıyorum. Bir çiftlikte insan yönetimine isyan eden hayvanların, daha iyi bir yaşam yaşayacaklarını sanmasını anlatıyor bu kitap. İnsan belasından kurtulduktan sonra bütün hayvanlar eşittir mantığında kurallar konuluyor. Başta verilen sözleri, kuralları unutuyor tabi hepsi; sanki başından beri her şey öyleymiş, asla değişmemiş sadece kendi kendilerinin öyle düşündüğünü sanmış hayvanlar, yavaş yavaş yönetimin -tabi ortada yönetim olduğunu bile bilmiyorlar- onlara dayattığı şeylerin, onlar için ne kadar problem olduğunu fark edemiyorlar. Hayvan sonuçta ne kadar aklı erebilir, ne kadar düşünebilir değil mi? Evet öyle fakat biz insanlar da bu problemleri yaşamıyor muyuz? Yönetimin nasıl biz fark etmeden zehirleyebileceğinin farkında değil miyiz? Yavaş yavaş kurulan düzenden bizim de haberimiz yok. Geçmişte yaşanan çoğu şeyi unuttuk öyle değil mi? Kesinlikle farkındalığı yaşatan bir kitap.
Ayrıca George Orwell'in 'yoldaş' kelimesini iki distopyasında da kullanması çok hoşuma gitti.
"Düşünün. Çünki hələ qadağan olunmayıb"
Onun zehni ikifikirlilik labirintində itmişdi. Bilərək bilməmək; Düşünülmüş yalanı söyləyərək öz düzgünlüyünə inanmaq; Bir-birlərini inkar etdiyini bilə-bilə iki əks fikri qəbul etmək və hər ikisinə əmin olmaq; Məntiqlə məntiqi öldürmək; Əxlaqı elan edərək rədd etmək; Demokratiyanın mümkün olmadığını və partiyanın demokratiya qoruyucusu olduğunu hesab etmək; Nəyi unutmalı olduğunu unutmaq və lazım olanda yenidən yada salmaq, sonra dərhal unutmaq və ən əsası, bu prosesi prosesin özünə tətbiq etmək. İncəlik də elə bundadır: Şüurlu olaraq şüuru üstələmək və bununla belə özünühipnoz etdiyini bilməmək. Hətta "ikifikirlilik" sözünun özünü də ikifikirliliyin köməyi olmadan anlaya bilməzsən.
Kitabı elime aldığımda daima dışardaki görüşlerden dolayı kitaba önyargılı bir şekilde yaklaşıyordum. Anlamayacağımı ya da okurken çok fazla sıkılacağımı falan düşünürken alıp okuduktan sonra daha önce okumadığım için üzüldüğüm bir kitap oldu. İsminin çok duyulmasının da cok konuşulmasının da hakkını veren bir kitap. Kitapta üçüncü dünya
Bütün insanlar = ama bazı insanlar öbürlerinden daha eşittir
Anlatılmak istenipte anlatamadığını başka dünyaya uyarlayarak sunmanın azizliği bu kitap.Benzetmeler o kadar yerli yerindeydiki koyun kısmına bayıldım desem yeridir
George Orwell Hayvan Çiftliği romanı ile aslında politikanın gerçek yüzünü hayvanlar üzerinden herkesin anlayabileceği bir dille anlatıyor. Birçok ülkede sansüre uğramış, İngiltere ve Amerika da bile engellenmeye çalışılmış, bazen ise konusu değiştirilerek sunulmaya çalışılmıştır. Buna rağmen gerçek konusunu korumuş ve birçok insanın
George Orwell'in gelecek nesillere uyarı niteliğindeki eseri. Distopik bir dünya sunan kitap, üç devlete ayrılmış bir dünya düzeninde karşılıyor bizi. İnsanların beyni yıkanmış, zihinleri köreltilmiş, adeta kuklalar toplumu gibi bir yapıya bürünmüş. Hükümet büyük birader adı altında halkı yönetiyor, bütün verileri kendi çıkarları doğrultusunda manipüle ediyor. Düşünmek, yasak; duygular, yasak; insan gibi yaşamak, yasak. mantık, düşünme, araştırma, soru sormaktan aciz; savaş ve yalan yanlış bilgiler ve zorbalıklarla yaratılmış cahil bir toplum.
Günümüzde buna ne kadar uzağız, her birimiz kitle içinde bireyselliğini yitirmiş, asimile olmuş, popüler olan ne varsa onunla ilgilenen, bir gün küfür edip iki gün sonra övgüler yağdırabilen bir toplumuz. Çok değil yakın zamanda herkes barbie olmuştu... Kitaba 7 puan verme sebebim mevcut distopya içerisine girememem ve buna ek olarak karakterimiz Winston ile iyi bir bağ, hatta bir bağ kuramamam. En azından o...
Düşüncesuçu ölümü gerektirmez: Düşüncesuçunun KENDİSİ ölümdür
Merhaba kitapseverler,
Özgürlüğün olmadığı, yaşam kalitesinin diplerde olduğu ve buna rağmen yaşanılanların eskisinden daha iyi olduğuna inandırıldınız bir dünya düşünün. Ben düşünürken şunu dedim; dur bir dakika zaten üstü kapalı böyle bir dünyada yaşamıyor muyuz? Biraz aydınlanayım
Gerçekten okurken sizi 40 kez doğru mu yanlış mı düşündüğünüzü sorgulatacak bir kitap. Her şeyin akıl aracılığıyla gerçek olabileceğini, özgürlüğün kölelik , köleliğin özgürlük olduğu, yedi yirmidört izlendiğiniz ve sesinizin kaydedildiği, her an ne yapıyorsanız bilinen, yüzünüzü , miniklerinizi kontrol altında tutmak zorunda olduğunuz , rüyalarınızı bile kontrol etmek zorunda olduğunuz, düşüncenin bile bir suç ilan edildiği bir evren . Hani demiş ya özgürlük, iki artı iki dört eder diyebilme özgürlüğüdür diye. İki artı ikinin beş olduğunu zorlayarak işkenceler uygulayarak zorla kafanıza sokmaları , duygularınızı bile yaşayamamanız...
Gerçekten herkes okumalı. Okuyun, okutturun.
George Orwell, amiyane tabirle, geleceğe dair beyin yakan bir resim çizmiş ve bu resim günümüzde bile hâlâ aynı derecede beyin yakıcı... Kitapta tele-ekranlarla sürekli gözetlenen, düşünce özgürlüğü kısıtlanan ve tarihin sürekli manipüle edilerek yeniden yazıldığı bir toplum anlatılıyor.
Winston abimiz, Büyük Birader'in baskıcı rejimi altında yaşarken, bir yandan da özgürlük için küçük de olsa bir umut taşıyor. Ancak Parti, insanların zihinlerini ve gerçekliği kontrol etmek için her şeyi yapıyor. Kitap boyunca, Winston'un Parti'ye karşı sessiz isyanını ve ardından tedavi adı altında gelen işkenceleri okuyoruz.
Aslında bakarsanız, Orwell'ın anlattığı dünya ile günümüz dünyası arasında da ciddi benzerlikler var. Gerçekliğin çarpıtılması, sürekli izlenme korkusu, manipülatif propaganda... Bunların hepsi aslında bizim dünyamızda da var.
Eğer, toplum ve siyasetle ilgileniyorsanız, 1984, sizi sürekli düşünmeye ve sorgulamaya iten, harika bir kitap ve kesinlikle okumaya değer.
Ek olarak Can Yayınları'nın özel ciltli baskısı ile okuma zevki katlanarak artıyor. Böyle özel basım kitapları toplamaya ve okumaya bayılıyorum.
Son söz olarak, Winston Abimiz bugün yaşasaydı ona, şunu söylerdim: "Bir çiçekle bahar gelmez."
Geçmişe değil geleceğe bakalım sözünü kısmen doğru bulmadığım zamanlarda okudum ve henüz bitti. Konu olarak geniş bir tanımlamaya ihtiyaç duyduğum bu kitapta kısaca geçmiş tamamen değiştiriliyor, geçmiş tamamen yok sayılıyor ve oluşturulan bu dünyada bir gelecek görünmüyor. Bir bireyden öte bir toplum, herhangi bir yaşam formu; geçmişini tanımadan geleceğe ilerleyemez. Geçmişin yalnızca yok sayılmadığı aynı zamanda değiştirildiği, bugünün tamamen yalandan ibaret olduğunu kesin bildiği bir hayatta ana karakterin sıkışıp kalma hissini ve bunun için bir çıkar yol aramasını izliyoruz. Bu durumdan bir nebze olsun sıyrılmak için ihtiyaç duyduğu ve yasak olan bir bağlılık ile hikaye evrilmeye başlıyor.
Kitapta 3 ana cümle açıklanıyor ve bahsedilmeyen üçüncü bölüm cehalet güçtür, burası da dikkat çekici. Çünkü parti güçtür, diyor kitap. Burayı özümsemek gerekir.
“Tarih durdu” diyor kitabın bir sayfasında ve yaşadığımız ülkedekine benzer bir yakınlık hissediyoruz okurken, bunu eminim her okur hissetmiştir.
-Spoiler-
En son o kurşunun beynine girme anı, bunu kendisinin istemesi ve kitabın tam da bu anda bitmesi beni oldukça etkiledi. Çünkü tüm kurşunlar fiziksel değildir bu hayatta ve insan olarak, insan olmamızın bir getirisi olarak acıya ve burada acının sebebini olan sevdiğimiz birine, en çok da kendimize yaptığımız ihanete ne kadar dayanabiliriz?
Hayvan Çiftliği
İspanya'daki "ihanete uğramış devrim" tablosu Orwell'i derinden sarmıştır. En meşhur yapıtlarından olan Hayvan Çiftliği açıkça bir Stalin dönemi SSCB eleştirisidir. Bu, kitaptaki olayların Rusya'daki Ekim Devrimi ve sonrasının tarihi ile oldukça benzerlik göstermesinden anlaşılabilmektedir.
Hayvan Çiftliği bir devrimin trajedisidir. Bu modern fabl, kesilmekten, kırkılmaktan, sağılmaktan, dövülmekten bıkarak zalim sahiplerine karşı ayaklanan Manor Çiftliği hayvanlarının hikâyesidir. Karakterler son derece sade ve güçlüdür: Alaycı eşek Benjamin, fedakâr at Boxer, akılsız kısrak Mollie, hatta serçeleri tüm hayvanların kardeş olduğunu söyleyerek pençeleri arasına çekmeyi deneyen kedi bile akıllarda kolayca yer edinen, çok canlı kişiliklerdir. Onlar birlik olarak kendilerine zulmeden insanlara karşı isyan edip savaşır ve sonunda çiftlikten kovarlar.
Hayvanlar çiftliği geri almayı deneyen insanlara karşı yiğitçe çarpışır, gövdelerini mermilere siper eder; elleri olmadığı halde çiftliğin zor işlerinin üstesinden gelmeyi, hatta bir değirmen inşa etmeyi bile başarırlar. Ne yazık ki zaferleri yöneticiliğe soyunup gitgide 'insanlaşan' domuzların hırsları ve entrikaları tarafından gölgelenmeye mahkûmdur. Romanın alt başlığı 'Bir Peri Masalı'dır. Oysa bu bir peri masalı değildir fakat roman bir masal anlatımıyla yazılmıştır.