Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.23
"Düşünün. Çünki hələ qadağan olunmayıb"
Onun zehni ikifikirlilik labirintində itmişdi. Bilərək bilməmək; Düşünülmüş yalanı söyləyərək öz düzgünlüyünə inanmaq; Bir-birlərini inkar etdiyini bilə-bilə iki əks fikri qəbul etmək və hər ikisinə əmin olmaq; Məntiqlə məntiqi öldürmək; Əxlaqı elan edərək rədd etmək; Demokratiyanın mümkün olmadığını və partiyanın demokratiya qoruyucusu olduğunu hesab etmək; Nəyi unutmalı olduğunu unutmaq və lazım olanda yenidən yada salmaq, sonra dərhal unutmaq və ən əsası, bu prosesi prosesin özünə tətbiq etmək. İncəlik də elə bundadır: Şüurlu olaraq şüuru üstələmək və bununla belə özünühipnoz etdiyini bilməmək. Hətta "ikifikirlilik" sözünun özünü də ikifikirliliyin köməyi olmadan anlaya bilməzsən.
Kitabı elime aldığımda daima dışardaki görüşlerden dolayı kitaba önyargılı bir şekilde yaklaşıyordum. Anlamayacağımı ya da okurken çok fazla sıkılacağımı falan düşünürken alıp okuduktan sonra daha önce okumadığım için üzüldüğüm bir kitap oldu. İsminin çok duyulmasının da cok konuşulmasının da hakkını veren bir kitap. Kitapta üçüncü dünya
Bütün insanlar = ama bazı insanlar öbürlerinden daha eşittir
Anlatılmak istenipte anlatamadığını başka dünyaya uyarlayarak sunmanın azizliği bu kitap.Benzetmeler o kadar yerli yerindeydiki koyun kısmına bayıldım desem yeridir
George Orwell Hayvan Çiftliği romanı ile aslında politikanın gerçek yüzünü hayvanlar üzerinden herkesin anlayabileceği bir dille anlatıyor. Birçok ülkede sansüre uğramış, İngiltere ve Amerika da bile engellenmeye çalışılmış, bazen ise konusu değiştirilerek sunulmaya çalışılmıştır. Buna rağmen gerçek konusunu korumuş ve birçok insanın
George Orwell'in gelecek nesillere uyarı niteliğindeki eseri. Distopik bir dünya sunan kitap, üç devlete ayrılmış bir dünya düzeninde karşılıyor bizi. İnsanların beyni yıkanmış, zihinleri köreltilmiş, adeta kuklalar toplumu gibi bir yapıya bürünmüş. Hükümet büyük birader adı altında halkı yönetiyor, bütün verileri kendi çıkarları doğrultusunda manipüle ediyor. Düşünmek, yasak; duygular, yasak; insan gibi yaşamak, yasak. mantık, düşünme, araştırma, soru sormaktan aciz; savaş ve yalan yanlış bilgiler ve zorbalıklarla yaratılmış cahil bir toplum.
Günümüzde buna ne kadar uzağız, her birimiz kitle içinde bireyselliğini yitirmiş, asimile olmuş, popüler olan ne varsa onunla ilgilenen, bir gün küfür edip iki gün sonra övgüler yağdırabilen bir toplumuz. Çok değil yakın zamanda herkes barbie olmuştu... Kitaba 7 puan verme sebebim mevcut distopya içerisine girememem ve buna ek olarak karakterimiz Winston ile iyi bir bağ, hatta bir bağ kuramamam. En azından o...
Düşüncesuçu ölümü gerektirmez: Düşüncesuçunun KENDİSİ ölümdür
Merhaba kitapseverler,
Özgürlüğün olmadığı, yaşam kalitesinin diplerde olduğu ve buna rağmen yaşanılanların eskisinden daha iyi olduğuna inandırıldınız bir dünya düşünün. Ben düşünürken şunu dedim; dur bir dakika zaten üstü kapalı böyle bir dünyada yaşamıyor muyuz? Biraz aydınlanayım
Gerçekten okurken sizi 40 kez doğru mu yanlış mı düşündüğünüzü sorgulatacak bir kitap. Her şeyin akıl aracılığıyla gerçek olabileceğini, özgürlüğün kölelik , köleliğin özgürlük olduğu, yedi yirmidört izlendiğiniz ve sesinizin kaydedildiği, her an ne yapıyorsanız bilinen, yüzünüzü , miniklerinizi kontrol altında tutmak zorunda olduğunuz , rüyalarınızı bile kontrol etmek zorunda olduğunuz, düşüncenin bile bir suç ilan edildiği bir evren . Hani demiş ya özgürlük, iki artı iki dört eder diyebilme özgürlüğüdür diye. İki artı ikinin beş olduğunu zorlayarak işkenceler uygulayarak zorla kafanıza sokmaları , duygularınızı bile yaşayamamanız...
Gerçekten herkes okumalı. Okuyun, okutturun.
George Orwell, amiyane tabirle, geleceğe dair beyin yakan bir resim çizmiş ve bu resim günümüzde bile hâlâ aynı derecede beyin yakıcı... Kitapta tele-ekranlarla sürekli gözetlenen, düşünce özgürlüğü kısıtlanan ve tarihin sürekli manipüle edilerek yeniden yazıldığı bir toplum anlatılıyor.
Winston abimiz, Büyük Birader'in baskıcı rejimi altında yaşarken, bir yandan da özgürlük için küçük de olsa bir umut taşıyor. Ancak Parti, insanların zihinlerini ve gerçekliği kontrol etmek için her şeyi yapıyor. Kitap boyunca, Winston'un Parti'ye karşı sessiz isyanını ve ardından tedavi adı altında gelen işkenceleri okuyoruz.
Aslında bakarsanız, Orwell'ın anlattığı dünya ile günümüz dünyası arasında da ciddi benzerlikler var. Gerçekliğin çarpıtılması, sürekli izlenme korkusu, manipülatif propaganda... Bunların hepsi aslında bizim dünyamızda da var.
Eğer, toplum ve siyasetle ilgileniyorsanız, 1984, sizi sürekli düşünmeye ve sorgulamaya iten, harika bir kitap ve kesinlikle okumaya değer.
Ek olarak Can Yayınları'nın özel ciltli baskısı ile okuma zevki katlanarak artıyor. Böyle özel basım kitapları toplamaya ve okumaya bayılıyorum.
Son söz olarak, Winston Abimiz bugün yaşasaydı ona, şunu söylerdim: "Bir çiçekle bahar gelmez."
Geçmişe değil geleceğe bakalım sözünü kısmen doğru bulmadığım zamanlarda okudum ve henüz bitti. Konu olarak geniş bir tanımlamaya ihtiyaç duyduğum bu kitapta kısaca geçmiş tamamen değiştiriliyor, geçmiş tamamen yok sayılıyor ve oluşturulan bu dünyada bir gelecek görünmüyor. Bir bireyden öte bir toplum, herhangi bir yaşam formu; geçmişini tanımadan geleceğe ilerleyemez. Geçmişin yalnızca yok sayılmadığı aynı zamanda değiştirildiği, bugünün tamamen yalandan ibaret olduğunu kesin bildiği bir hayatta ana karakterin sıkışıp kalma hissini ve bunun için bir çıkar yol aramasını izliyoruz. Bu durumdan bir nebze olsun sıyrılmak için ihtiyaç duyduğu ve yasak olan bir bağlılık ile hikaye evrilmeye başlıyor.
Kitapta 3 ana cümle açıklanıyor ve bahsedilmeyen üçüncü bölüm cehalet güçtür, burası da dikkat çekici. Çünkü parti güçtür, diyor kitap. Burayı özümsemek gerekir.
“Tarih durdu” diyor kitabın bir sayfasında ve yaşadığımız ülkedekine benzer bir yakınlık hissediyoruz okurken, bunu eminim her okur hissetmiştir.
-Spoiler-
En son o kurşunun beynine girme anı, bunu kendisinin istemesi ve kitabın tam da bu anda bitmesi beni oldukça etkiledi. Çünkü tüm kurşunlar fiziksel değildir bu hayatta ve insan olarak, insan olmamızın bir getirisi olarak acıya ve burada acının sebebini olan sevdiğimiz birine, en çok da kendimize yaptığımız ihanete ne kadar dayanabiliriz?
Hayvan Çiftliği
İspanya'daki "ihanete uğramış devrim" tablosu Orwell'i derinden sarmıştır. En meşhur yapıtlarından olan Hayvan Çiftliği açıkça bir Stalin dönemi SSCB eleştirisidir. Bu, kitaptaki olayların Rusya'daki Ekim Devrimi ve sonrasının tarihi ile oldukça benzerlik göstermesinden anlaşılabilmektedir.
Hayvan Çiftliği bir devrimin trajedisidir. Bu modern fabl, kesilmekten, kırkılmaktan, sağılmaktan, dövülmekten bıkarak zalim sahiplerine karşı ayaklanan Manor Çiftliği hayvanlarının hikâyesidir. Karakterler son derece sade ve güçlüdür: Alaycı eşek Benjamin, fedakâr at Boxer, akılsız kısrak Mollie, hatta serçeleri tüm hayvanların kardeş olduğunu söyleyerek pençeleri arasına çekmeyi deneyen kedi bile akıllarda kolayca yer edinen, çok canlı kişiliklerdir. Onlar birlik olarak kendilerine zulmeden insanlara karşı isyan edip savaşır ve sonunda çiftlikten kovarlar.
Hayvanlar çiftliği geri almayı deneyen insanlara karşı yiğitçe çarpışır, gövdelerini mermilere siper eder; elleri olmadığı halde çiftliğin zor işlerinin üstesinden gelmeyi, hatta bir değirmen inşa etmeyi bile başarırlar. Ne yazık ki zaferleri yöneticiliğe soyunup gitgide 'insanlaşan' domuzların hırsları ve entrikaları tarafından gölgelenmeye mahkûmdur. Romanın alt başlığı 'Bir Peri Masalı'dır. Oysa bu bir peri masalı değildir fakat roman bir masal anlatımıyla yazılmıştır.
Bir Peri Masalı
Bütün hayvanlar eşittir ama bazıları ötekilerinden daha eşittir. Hayvan çiftliği yazarının da seçtiği gibi alt başlık olarak bir peri masalıdır ama özünde çok ta karanlık bir masal. Kitapta yaşamlarının kötülüğünden yakınan hayvanların devrimiyle çarlık Rusya’sındaki monarşinin yıkılıp sosyalizmin kurulmasına benzer bir ortam vardır. Lakin Günümüz dünyasındaki sosyalizmin de komünizme ve ardından da saf yozlaşmaya ermesi gibi çiftliğin nasıl yozlaşıp çürüyerek toplumsal olarak esasen bir distopyaya dönüşmesini okumaktayız. Kitaptaki en etkileyici kısımlardan biri de eğitimsiz ve cahil kesimin nasıl da yozlaşmış yöneticiler tarafından resmen göz göre göre yalanlarla kandırılarak uyutulabileceğinin en dehşet verici ve muazzam bir örneğinin gösterilmesidir. Çiftlik sakinleri ellerindeki yaşamın ve huzurun her geçen gün yok olduğunun neredeyse farkına bile varmadan uyutularak tabiri caizse birer koyun gibi güdülmektedirler. Alegori sanatının en önemli örneklerinden biri olan bu kitapta yozlaşan yöneticilere, kapitalizme, komünizm ve sosyalizme bolca değinmeler görerek harika bir eleştiri eseri okuyacaksınız. Kısa olmasıyla bir günde rahatça bitebilecek harika bir eser sizi bekliyor.
Öncelikle kitap çiftlik hayvanlarının kendisine yapılan haksızlık ve yaptıkları işlere rağmen haklarını almamaları üzerine çıkardıkları bir başkaldırı ile başlıyor. Daha sonra kendi çiftlikleri kuran hayvanlar yaşamlarını bu şekilde devam ediyor ama işler bir süre sonra yeniden karışıyor. Bu süreçte çok fazla zorluk ile baş başla kalan hayvan çiftliği üyeleri fark edemedikleri bir sona doğru sürükleniyor aslında. Onları yöneten domuzlar insan gibi miydi yoksa domuz muydu? Aslın sorunları buydu, sorun kitabın sonunda ortaya çıkacaktı ve hayvan çiftliği üyeleri domuzları insanlardan ayırt edemeyeceklerdi...
152 syf.
·
Puan vermedi
Kitabımız toplumsal yaşam felsefesi hakkında güzel mesajlar veriyor. Biraz umutsuzluk aşılıyor ama dualist düşünunce güzel:)
İnsanın olduğu her yerde tahakküm vardır. Bu doğanın yasası mıdır yoksa beşeriyetin kanunu mudur? Aslında insanın ve diğer varlıkların bir rehbere/yöneticiye ihtiyacı vardır ve doğal olandır. Yanlış yapılan yer ise yöneten kişinin özelliklerindedir. Kişi adalet, liyakat, merhamet ve hesap sorulmaya açık olması gerekir. Sorgulanmaya bir yönetim yanlış yapmaya ve haktan sapmaya meyillidir. İradesine sahip çıkmayan her varlık aslında var olma olayını da yitirmiş demektir. Var olma sebebine sahip çıkarak birlikte güzle bir yaşam olabilir aslında.