8/10 puan verdi
Yapboz sevenler için mükemmel bir kitap desem yalan olmaz.Bir bütünün her parçasının çok kıymetli oluşunu yapboz yapanlar iyi bilir.İlginç kitapların yazarı olan Perec bu kitabıyla da farkını ortaya koyuyor bence."e" harfini hiç kullanmadan yazdığı kitabını bilenler vardır muhakkak.George Perec bir bulmaca meraklısı ve sizi de bu kitapta bulmacalar, parçalar ve bütün bekliyor.Ayrıntı sevenler için güzel bir kitap.
Saatler, günler, haftalar, mevsimler boyunca her şeyden kopuyor, her şeyden soğuyorsun. Bazen, neredeyse bir tür sarhoşlukla, özgür olduğunu, seni bunaltan, senin hoşuna giden ya da gitmeyen hiçbir şey olmadığını keşfediyorsun. Ve oyun kâğıtlarının ya da kimi gürültülerin, kendine sunduğun kimi gösterilerin sana sağladığı bu yıpratıcı olmayan havada, anların heyecanından başka şeye yer vermeyen bu yaşamda, mükemmele yakın, büyüleyici, bazen de yeni heyecanlarla dolu bir mutluluk buluyorsun. Tam bir huzur içindesin, her an esirgeniyor, korunuyorsun. Çok mutlu bir parantez içinde,
hiçbir şey beklemediğin, vaatlerle dolu bir boşlukta yaşıyorsun.
Görünmez, duru ve saydamsın. Yoksun artık: Saatlerin ardından,
günlerin ardından, mevsimler geçerken, zaman akarken, neşelenmeden, hüzünlenmeden, geleceksiz ve geçmişsiz, öylece, düpedüz, apaçık yaşaya duruyorsun...
Yazının insanın içine işleyişi, anlatımı, yalnız bir insanın derin düşünceleri, düşündürücü ve bir o kadar da tanıdık bazen..
Georges Perec bu kitabı yayıncıya ilk götürdüğünde yayınlamayı reddetmişler, çok da haksız değillermiş belki de, kolay bir okuma değil çünkü okuyucuyu bekleyen.
"Şeyler" yazarın ilk kitabı, 1965 yılında kaleme alınmış kısacık bir roman. Roman kahramanları Jérôme ve Sylvie öğrenimlerini yarım bırakmış, anketör olarak çalışıyorlar. Düzenli bir işleri yok. Ama gördükleri her eşyaya sahip olmak, güzel giyinmek, pahalı restoranlara gitmek, komforlu evlerde yaşamak istiyorlar. Tüm bunlara sahip olmak isterken özgürlüklerinden de hiç bir ödün vermek istemiyorlar. Düşleri ile imkanları arasında büyük bir uçurum var. Sahip olmak istedikleri şeyleri elde etmek için düzenli, iyi bir işlerinin olması gerekiyor. Ama onlar inatla bundan kaçarak, sisteme boyun eğmemekte ısrar ediyorlar. Yazar Jérôme ve Sylvie'nin yaşamı üzerinden insanların çılgınca gördükleri her eşyayı sahiplenme ihtirasını ele alarak, İnsan neden hep daha fazla eşyaya sahip olmak ister, Sahip olmak istediğimiz tüm nesneler yaşamımızı sürdürmek için gerekli olduğundan mı onlara sahip olmak isteriz yoksa onlara sahip olmak için mi yaşıyoruz? sorularını yanıtlamaya çalışmış. Çok beğenerek okudum kitabı, Georges Perec ile tanışmadıysanız bu kitabından başlayabilirsiniz
Bir kitap düşünün yazarı ailesini kaybedişinin verdiği o boşluğu bir kayıp hikayesinden dilindeki en çok kullanılan harf olan "e" harfini çıkarılarak yazılsın. Üzerine bir de aynı şekilde tercüme edilsin. Ancak kitapta bizden şeyler görmek ayrı bir şaşırtıcı oldu. Kitap içinde bıraktığı not kısımlarında kendini Yardımcı yazar C olarak tanımlayan Cemal Yıldırım'ın tercihi miydi yoksa orjinalinde de böyle mi merak ettim doğrusu.
Değişik bir şey. Bir şey diyorum herhangi bir türe benzetemedim çünkü. Yazar Paris'te bir meydanda üç gün gün boyunca bir kaç farklı kafeye oturup çevresindeki kimsenin dikkat etmediği olayları kaleme alıyor. Olay dediysem X numaralı otobüsün geçmesini, bilmem ne tarz giyinmiş adamın geçişini, Japon turistlerin fotoğraf çekişlerini. Bu açıdan çok garip. Ama tanıtım bültenindeki şu cümlede yazarın neden böyle bir şeye kalkıştığına iyi bir cevap diye düşünüyorum; "Belki de asıl hayat, zaman, insanlar, arabalar ve bulutlar dışında hiçbir şeyin hareket etmediği o anlarda yaşanmaktadır."
