Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
2
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Acılar dünyadan ne büsbütün kaldırılır, ne insan büsbütün acıya boğulur, bıktırmamak için acıların yüzüne biraz tebessüm sürülmüştür o kadar.
Hayat bize neyi, kimleri getirir bilinmez. İnsanı insan kılan da bu bilinmezlik değil midir? Sadık Yasızuçanlar bir başka kitabında bunu şöyle anlatır: "İnsan yağmur tanesi gibiymiş. Kimisi güle düşüyor kimsi çamura." Ne diyelim sevgili okur. Gül de dünyada, çamur da. Var olun.
Sadık Yalsızuçanlar - Gerçeği İnciten Papağan
Timaş
Acılar dünyadan ne büsbütün kaldırılır, ne insan büsbütün acıya boğulur, bıktırmamak için acıların yüzüne biraz tebessüm sürülmüştür o kadar.
Sayfa 31 - undefined
Hep böyle olurdu. Kimse kimseyi görmezdi.
Sayfa 51 - Timaş
Sessizce bir kıyamet hazırladığını biliyordum...
Kimsesiz miydin herkesle birlikteyken? Kahredici bağımlılık gibi ömrün yitip gitmesine meydan açıyordu. Sesler sulanmıştı, sersemlik veren şaraptı, eritip eritip yok ediyordun. Sessizce bir kıyamet hazırladığını biliyordum. Kalbine yerleşen yalnızlık göğüydü uçuruma dönüştürmekten korktuğum. Çocukların kalplerine yerleşen bilgilere direngen bir bedel gösterdiğin ikiyüzlülükten kurtulmak için kaçmayı düşlüyordum.
Sayfa 63 - Timaş
Gerçek budur.
Yine de her şey kendimde bıraktığımdadır, diye düşündün. Diğerlerindeki resmi gördüğün zaman kendi aynandaki iki derece gölgelenmiş, gerçeği küçülmüş örneğine uyguladın. Derin bir ihtirasla 'Gerçek budur.' dedin. Ona tapındın.
Sayfa 92 - Timaş
Yalnızlığın ne denli değerli olduğunu söylediğinde neredeyse deli diye eğleneceklerdi..
Sayfa 26Kitabı okudu
"Kendinizi gazeteye kaptırmayınız, gazete günlüktür, şiir ise yıldızlar gibi ebedîdir."
Sayfa 27Kitabı okudu
Artık insanlardan kendisini kaybetmekten başka bir çaresi olmadığını anlamıştı. (...) Karanlık, korkak hayatlı gösterişlerden tiksiniyordu. Kimsesiz, hiç kimsenin beklemediği yollara çıktı. Her şeyden uzaklaştırdı kendisini.
Sayfa 28Kitabı okudu