Onlar bir iki çıplak ada bulup böyle bir film yapmışlar. Bizde koskocaman çırılçıplak bir Anadolu var. Bizim insanımızın gerçekliği, iyiliği, kötülüğü bu çırılçıplaklığın içinde. Bizim gerçeğimiz bu. Bizim gerçeğimizin de bu olduğunu şu yeryüzünde bilmeyen yok. Şu Doğu Anadoludaki açlığı, Ayda insan varsa, onlar da duydular. Radyolar, gazeteler söyledi.
Lambalar kekeliyor, habersiz:
Yoksa ışığımızla yalan mı söylemekteyiz?
Yoksa binlerce yıldan bu yana
Gece mi tek gerçeğimiz...
Hiçbir düşman kendi gerçeğimiz kadar ürkütücü değil bizim için.
Belki de o yüzden düşmanlarımıza değil ama düşmanlıklarımıza sığınıyoruz.
Herkes kendini, ‘neye ve kime düşman olduğunu’ söyleyerek tarif etmeye çalışıyor.
Olmayan kimliklerimizi, düşmanlarımızla oluşturmaya çabalıyoruz.
"Tedirginliğimizin nedeni de tek gerçeğimiz olan kelimelere güvenmeyişimiz, henüz ne olduğunu açıkça bilmediğimiz bir öz arayışımız, kararsızlığımız, acı çekmemizdir."
Sayfa 345Kitabı okudu
Bizim gerçeğimiz, tam da anlattığımız gerçek, bizim lanetimizdi.
Atistoles'in hayali, bizim gerçeğimiz. Dumanlarıyla, paslanmaz çelik kollarıyla, olağanüstü verimlilik ve dayanıklılıklarıyla makinelerimiz, kutsal görevlerini kendi kendilerine yerine getiriyorlar. Ama buna rağmen kapitalizmin büyük, dahi filozofları, köleliklerin en kötüsü olan ücretli çalışma sistemine karşı hala peşin hükümlüler. Makinenin insan hayatının bir kurtarıcı olduğunu, insanı ahlaksız işlerden ve ücretle çalışmaktan kurtaracak, ona boş zaman ve özgürlük verecek olan bir Tanrı olduğunu anlamıyorlar.
Sayfa 44Kitabı okudu
