"Bir şeye inandığımızda o gerçek olur, bizim gerçeğimiz olur."
Sayfa 29 - pegasusKitabı okudu
“‘Birbirmizi bulmak mı bizi öldürecek?’
‘Birbirimizi tanımadan önce de ölecektik,’ dedi Mateo.
‘Biliyorum. Ama taşa, yıldızlara ya da bir yere hep böyle yazılmış gibi: İki erkek tanışır. Birbirlerine aşık olurlar. Ölürler.’ Gerçeğimiz buysa önüme çıkan duvarı yumruklamak istiyordum.
‘Bu bizim hikayemiz değil.’ Mateo elimi sıktı. ‘Aşk yüzünden ölmüyoruz. Ne olursa olsun bugün öleceğiz. Sen beni hayatta tutmakla kalmadın, yaşamamı sağladın.’
Sayfa 309Kitabı okudu
GERÇEĞİMİZ
Hep bir arayış içindeyiz bizim olmayan,
Oysa her insan gibi yaratıldık Allah tarafından,
Neden beğenmedik yaşamımızı bu kadar?
Başkaları olmaya çalıştık hep içimize bakmadan.
Doğru bir hayat mı, ihtişamlı bir hayat mı sorsan,
İhtişamı isteyip doğruyu istediğini söyler insan,
Bul bakalım bu bulmacada eksik nedir?
Ya insan ya ihtişam anlayacağın doğrusu insan.
Hayat mücadeleli blr süreç bir gün biter elbet!
Mücadelen nefsineyse ihtişamı seçersin, dikkat et.
Bak bakalım tarihe bir ben diyerek kim kazanmış,
Mücadeleyi başkası için yapanın ismi altın harflerle kazınmış.
Ecdadını tanı idrak et sana neler demiş,uyarmış,
Kendi için yaşayan kendine dalıp küçülmüş kalmış,
Nimet Allah'tan, öğüt Kur'an'dan, örnek ecdattan.
Sana ise koskoca bir medeniyet vesikası Şükret kullan.
Samet Semih ŞAHİN
İnsan kendi hikayesini en güzel bir başka hikayede okuyabiliyor...
"...Aslında bir hikaye dinlerken, zihnimiz anlatılan karakterlerden birini seçiyor, biz de hikayenin içine giriyoruz. Sana da öyle olmaz mı? Empatimiz güçlenince farkına varmadan gerçeğimiz dönüşüyor. Belma'nın da yaşadığı buydu: Aslında gözyaşı döktüğü şeyh değil bizzat kendisiydi, kendi hikayesine ağladı. Çünkü kendi acılarını açmazlarını şeyhte gördü, ona yakınlık hissetti. İkisinin hikayesi iç içe geçti."
Sayfa 206 - Doğan KitapKitabı okudu
