Varlık ,hiçlik , ölüm
Benim Ölümüm [Ma mort]
Ölüm, “duvar”ın öte yanındakilerden olduğu için hiçbir şekilde insani olmayan şey gibi görünürken, sonra bir anda bambaşka bir bakış açısından düşünülmeye, insan yaşamının bir olayı gibi ele alınmaya başlandı. Bu değişiklik çok açık bir biçimde anlaşılır: ölüm bir terimdir ve her terim (ister sonuç, ister başlangıç terimi
Çoğu zaman yaptığınız ya da yapmadığınız şeyler için hissettiğiniz pişmanlık duyguları. Yapmayı istediğiniz ama oldurmak için hiçbir adım atmadığınız, zihninizi dolduran onlarca düşünce. Bunlar zihni şimdiki zamandan sıklıkla uzaklaştırır. Bedeniniz zamanı yakalamaya çalışırken ruhunuz bir yerlerde unutulur. Bir bakmışız an geçmiş.
Bedeniniz ve ruhunuzu eşleştirmek için yapabileceğimiz ilk şey an’da olmak. Bundan ötesi niyet etmek ve karar vermek. Biliyor musunuz, bir şeye niyet ettiğimizde zihin bunları kaydeder. Beden ise yapmak için harekete geçer. Siz yeter ki niyet edin.
Hadi o halde.
Gerçeğin ötesinde hayalleriniz olsun.
Yeni yılda dilediğiniz her şey gerçek olsun.
Bunun için ise bir adım olsun.
Karalama2
...?...?/1989...
Kendini haddinden fazla duyumsadığı için acıya ve korkuyuda haddinden fazla duyarlı arkadaşım için, burası tam bir cehennemdi. Her şeyiyle farklıydı Ankara'dan. Çok kültürlü, birçok etnik gruptan oluşan, bu etnik grupların bir nevi kabileci bir tutumla diğerleriyle arasına sınırlar koyarak birbirinden ayrıştığı, etnik
_İnsanın varlığı sırlarla kuşatılmıştır. Bizim dar bilgimiz ve tecrübemiz sınırsız denizlerde bir küçük adadır sadece.
_Birçok gerçek vardır ki insanın, kendi başından geçip de kafasına dank etmedikçe, bunların tam manalarını anlaması olanaksızdır.
_Bilgelik, aklın yolundan ayrılmayan, yeniliğe açık ve her türlü farklı bakış açılarına karşı
V’eda
Gerçekliğin içinde veya hayalimde bile değilken neredeyim ben? Ne aradığıma dair herhangi bir fikrim yok. Belki de böylesi iyidir derken o kadar uzaklara düşüyorum ki kendimi labirentin en başında buluyorum. İşte öylesine uzak yaşadığım duruma, öylesine uzak şeylere karşı bir ilgi uyanıyor içimde. Dikkatlice sokulup kulak kabartıyorum. Koyu
( Nuh’un büyükbabası Enok )
_Meleklerin Düşüşü ve Masonluk_
_İnsanoğulları çoğalınca, güzel ve alımlı kızları oldu. Melekler, göklerin çocukları onları görüp şehvet hissettiler. Birbirlerine dediler ki: “Gelin insanların arasından kendimize eşler seçelim ve onlardan çocuklarımız olsun.” Liderleri Semyaza onlara dedi ki: “büyük bir günahın cezasını
Her şey, maddi manevi bir başarıya ve madalyaya bağlı değildir bu hayatta. ‘Kazandın kazandın!’ diye dikte edilmesi, bir zulümdür! Bu söze biat edip de başarısızlığa ve kazançsızlığa mahkûm olunuverilmemeli ömür boyunca, hepi topu bir madalyanın ardında…”
Şu anın anlatılanları ve duyulanları, şimdiye dek anlatılanların ve duyulanların ötesinde bir yerde, bir zamanda gerçekleşmektedir. Bu ki olmuş, olmakta ve olacak olan her şey, kimsenin anlayamayacağı ve bilmediği bir zamanda ve bir yerde can bulmuştur. Bu vakte kadar bilinmeyenlerin su yüzeyine çıkışına ve hayatın hakikati ve de tüm bilgisinin sırrına erişmiş olanın; bedenden-ruhtan-zamandan öte olanın sözlerine kulak vereceksiniz. Hayatın hakikati ve tüm bilgisinin sırrına erişmeniz ve de anlamanız-algılamanız hâlâ mümkün değildir. Ancak bunu anlatmanın artık vaktidir...
Tüm bilinenler unutulacak… Gerçek olarak bilinenler yalan olacak… İnsanlığın kendi yarattığı tüm putlar ve inanışlar yerle bir olacak… Tüm insanlık, tek bir hakikatin ve bilginin gerçekliğinde doğruya ulaşacak… O hâlde dinle, kulak ver canıgönülden… Karşı çıkma bildiğini sandığın bilgisizliğinle ve inanışınla hakikate karşı… Tüm algı kanallarını aç, temizle pislikle tıkalı olan hafızanı… Kabullen; istesen de istemesen de bilsen de bilmesen de sonunda olacak olan gerçeğin ta kendisidir bu anlatılanların… Ha şimdi bilmişsin ha sonra…
Abis Kaptan