„… Ne özgürlük ama.. Pek de mantıklı olmayan, ve genellikle bir avuç insanı çoğunluğa göre ayrıcalıklı kılan bir takım mantıklı kural ve düzenlemelerle bağlanmış bir Dünya’da belki de tek gerçek hürriyetti delilik.“
Her zaman görünen ötesinde görünmeyen bir gerçek vardır.
Sayfa 186 - ArtemisKitabı okuyor
Lütfen uzaklaş cidden bıktım
Kafeste gibiydim sonunda yıktım
Ayıktım ve çok yalnızdım
Kahpe şeytanla ortak çıktım
Sanma saatleri ondan taktım
Erken çıktım bu bataklıktan
Senin uğruna bebek inan bana
Önümüzde bu korkunç gerçek dururken, acının ve kederin ortasında, ölümle yaşamın eşanlamlı olduğu bu dünyada tüm çağları aşıp gelen, tüm ülkelerde ve yüreklerde çınlayan uzak bir ses var: “Bu Maya tanrısaldır, niteliklerden oluşmuştur ve aşılması çok zordur. Ama Bana gelenler hayat ırmağını aşarlar.” “Ey zahmete girenler ve ağır yük taşıyanlar, Bana gelin ki sizi rahat ettireyim.” Bizi gayrete getiren bu sestir. İnsanoğlu bunu tüm çağlar boyunca işitmiştir. Her şey yitmiş, tüm umutlar kaybolmuş gibi göründüğünde, insanın kendi gücüne olan güveni yıkıldığında, her şey parmaklarının arasından kayıp gittiğinde ve hayat umutsuz bir yıkıntıya döndüğünde bu ses insanlara yetişir. İnsanlar ona kulak verir. Buna din diyoruz. Bu nedenle bir yanda tüm bunların saçma, Maya olduğu ileri sürülürken öbür yandan Maya’nın ötesinde bir çıkış yolu olduğu iddiası ortaya atılır.
Öyle düşler vardır ki gerçek hayattan daha gerçektir.
Sayfa 56 - ArtemisKitabı okuyor
Duygusal yeterlik şunları gerektirir:
• duygularımızı hissetme kapasitesi; ki böylece stres yaşadığımızda bunun farkına varırız;
• duygulanmızı etkili bir şekilde ifade edebilme ve böylece ihtiyaçlanmızı ortaya koyma ve duygusal sınırlarımızın bütünlüğünü koruma becerisi;
• mevcut duruma ait psikolojik tepkiler ile geçmişin kalıntılarını temsil eden psikolojik tepkiler arasında ayrım yapabilme becerisi. Dünyadan istediğimiz ve talep ettiğimiz şeyin çocukluktan gelen, bilinçaltında yer alan tatmin edilmemiş ihtiyaçları değil, mevcut somut ihtiyaçlarımızı karşılaması gerekir. Geçmiş ile şimdiki zaman arasındaki ayrımlar bulanıklaşırsa, aslında olmadığı halde kayıp veya kayıp tehdidi algılarız;
• ve başkalarından kabul veya onay elde etmek adına bastırmak yerine, karşılanması gereken gerçek ihtiyaçların fark edilmesi.
Bu kriterler karşılanmadığında stres meydana gelir ve o da özdengenin bozulmasına yol açar. Kronik bozulma, sağlığın bozulmasina yol açar.
Sayfa 63Kitabı okuyor
" Her zaman böyle
ölçülemeyecek kadar kayıp
gerçek hayatın eşiğinde."
Antonia Pozzi
ZAMAN GÖSTERECEK OLACAKLARI
Şimdi anlatacağım bu öykü, ünlü Çin düşünürü Lao Tzu'nun zamanında geçer. Lao Tzu, bu öyküyü çok sever ve anlatırmış.
Köyün birinde bir yaşlı adam varmış. Çok fakirmiş ama Kral bile onu kıskanırmış. Öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki, Kral bu at için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama adam satmaya yanaşmamış.
Kalbin, sınırına geldi. Sevgi bile ruhunu daraltıyor artık. Gösterilen her ilgiyi, başkalarına kurduğun her cümleyi kayıp zaman sayıyorsun. Yalnızlığın o gizli çekirdeği büyüdü, büyüdü, her şeyi yutmaya başladı. Söz yordu. Hayal güçsüz düşürdü. Gerçek çoktan bencil.
Herkes konuşarak onardı kendini. Sen, konuştukça yetersizlik duygusuna döndün. Söylenen her doğru seni küçük düşürdü.
Kırmızı Kedi Yayınevi: 376 Türk Edebiyah: 72 (Epub)
"Yaraların, ışığın içeri girdiği yerdir"/mevlana
KİNTSUGİ sanatı :
Eski bir JAPON FELSEFESİ olan KİNTSUGİ, kırılan bir nesneyi eskisinden çok daha güzel ve fonksiyonel hale getirmeyi amaçlar. Bu felsefeye göre kırılma aslında bir kayıp değil yeni bir varoluş demektir.
Kintsugi için kullanılan bu sıra dışı renkler, altın veya gümüş tozunun reçineyle karıştırılmasıyla elde edilir. Daha sonra, eşyanın üzerinden ince çizgiler geçirilerek parça bütünlüğü sağlanmış olur. Bu sayede, eşyanın şekli ve işlevi korunur. Kintsugi felsefesine göre, sadece kırıkları onarmaktan ziyade eşyaların gerçek değeri ortaya çıkarılmalıdır. Ayrıca, bu felsefi akım hasar gören bütün nesneler için uygulanabilir.
rafine, şehvet uyandıran zehirden bir yudum daha...
Odaya karanlık çökmüştür; kahramanımızın ruhu boş ve huzursuzdur; etrafındaki hayal dünyası kaybolmakta, hiçbir iz bırakmadan, sessiz sedasız yitip gitmekte, bir rüya gibi silinmektedir ve kahramanımız gördüğü rüyayı bile anımsamaz. Ama hafifçe göğsünü sızlatan, kabartan karanlık bir duygu, yepyeni bir arzu, hayalgücünü cilveli cilveli gıdıklamaya, dürtmeye başlar ve sezdirmeden yeni bir hayaller akınını başlatır. Küçücük odada sessizlik hüküm sürmektedir; yalnızlık ve atalet hayalgücünü kışkırtır; hayalgücü usulca hareketlenmeye, ihtiyar Matryona'nın mutfakta işlerle uğraşırken bir yandan pişirdiği kahvenin suyu gibi hafif afif kaynamaya başlar. İşte artık küçük parlamalarla kabarmaktadır, işte öylesine, amaçsızca aldığı kitap, daha üçüncü sayfa bile çevrilmeden hayalperestimizin elinden kayıp gitmektedir. Hayalgücü yeniden ayağa kalkmış, harekete geçmiş ve birden yeni bir dünya, yeni nefes kesici bir yaşam gözünü kamaştırarak ışıldamıştır. Yeni bir rüya, yeni bir mutluluk! O rafine, şehvet uyandıran zehirden bir yudum daha! Ah, artık bizim gerçek yaşamımız onun için nedir ki!
Tanrı, bilinmezliğe getirilebilecek en basit yanıt.
Büyük bilim adamlarımızın çoğunun ateist olması üzücü ve dikkate değer bir gerçek. Genellikle de evrim teorisini savunuyorlar; ve gerçek bir evrim teorisi taraftarının ateistten başka bir şey olmadığı gerçeği ortada. Tam ters doğrultuda mücadele ederken ateist olmaları daha da üzücü bir gerçek. Çünkü, bilim büyük hakimin, Tanrı'nın gizemi ve
Sayfa 306 - 17 - Omega: Son Yapı TaşıKitabı okudu
