Herkese merhaba! :)
Bugün size Yabancı Serisinin final kitabı 
Yabancı - Elyel ‘den söz etmek istiyorum.
Öncelikle seriyi ve Öznur’un kalemini çok özlediğimi belirtmek istiyorum. Okumaya başladığım anda Yabancıyla tanıştığım yıllara geri dönmüş gibi hissettim ve bu bana çok iyi hissettirdi. Öznur’un kalemindeki gelişim de dikkatimden kaçmadı; zaten çok
“Yola çıkmak! Yitirmek ülkeleri!
Bir başkası olmak süresiz,
Yalnız görmek için yaşamaktır
Köksüz bir ruhu olmak!
Kimseye ait olmamak, kendime bile!
Durmadan gitmek, sonu olmayan
Bir yokluğun peşinde
Ve ona ulaşma isteği içinde!
Böyle yola çıkmaktır yolculuk.
Ama ben açık bir yol düşünden öte,
Bir şeye gerek duymuyorum yolculuğumda.
Gerisi sadece gök ve toprak.”
“Yalan Çağı Öyküleri’nin, ikinci öyküsü “Albay Buendia’ya Mektuplar”ın, onuncu mektubundaki çok sevdiğim #fernandopessoa ile selamlıyorum sizi.
Gönen Esmer beş öyküden müteşekkil kitabında okurunu hayal ile gerçeğin birbirine karıştığı #büyülügerçekçilik ile gerçeğin büyülü dünyasına davet ediyor.
“Kendini bu zamana ait hissetmeyen okurlar için özel bir eser” diyor arka kapakta.
Bence kime sorsanız çağının insanı değil, kimse yaşadığı çağa ait hissetmiyor kendini. Ben de…
Elbet istisnalar vardır.
Lâkin hep bir özlem içinde değil miyiz?
Ya gerçekten bu donanımla yaratıldık ya da şimdi de yaşamayı beceremiyoruz.
Derealizasyon bir nevi…
Ne demişti Goethe : “Dünya hassas kalpler için cehennemdir.”
Yazar nihai gerçeği değiştirmeyecek zamanın öğüten çarkları arasından kâh bir ses kayıt cihazıyla sesleniyor bize kâh mektuplarla…
İster dediklerine yalan deyin ister gerçek !
Sizi her iki olasılık için de ikna çabası yok.
İster inanır ister inanmazsınız.
Ya gerçeğin ölümü ya da dirilişi Logos’un … 
Yalan Çağı Öyküleri
