Seyyid Hüseyin Nasr Mülakatının Tamamı
HAKİKATİN MENŞEİ KUR'ÂN'DIR
İlk sorumuz "vahdet-i vücûd"a dâir görüşleriniz üzerine olacak. İrfanî tasavvuf doktrininden murad nedir?
Bu soruyu cevaplandırırken öncelikle iki hususu göz önünde bulundurmak gerekmektedir; ilkin vahdet-i vücûdun anlamı sonra da vahdet-i vücûd kavramının bizâtihî kendisi. Bu kavramın içeriği Şeyh-i
Sayfa 167 - HayyKitap genişletilmiş 2. Baskı, Şubat 2012Kitabı okudu
Ölümün, mezhebin ,imanın ve inancın ölümün önünde ne kadar da gevşek ve çocukça bir şey olduğunu, sağlıklı ve mutlu insanlara eğlence gibi geldiğini hissediyordum. Ölümün korkunç gerçekliği ve canımı eriten bu haller karşısında ruhun ödüllendirilmesi, cezalandırılması ve kıyamet günü hakkında bana telkin edilenler tatsız bir aldatmaca olmuştu, ölüme karşı bana öğrettikleri duaların hiçbir etkisi yoktu.
Sayfa 57Kitabı okudu
Tanımı nedir mutluluğun?
Kim olduğunu, ne istediğini, büyük arzunu bilmektir. Ben olmaktır. Yani herkese göre değişir. Tektir, eşsizdir. Yaşam denen gerçekliğin bize sunduğu parmak izidir.
Sayfa 18 - Benim Güzel Yüreğim - Deniz Barut
_Anlamak, sevmenin başlangıcıdır.
_Üzülme, kızma, sadece anla. İnsanlara kahkahalarla gülmek ya da nefret duymak yerine onları anlamak için çaba sarf ettim.
_Tutkulardan kurtulup özgürleşmek için, eylemlerimizin gerçek nedenlerini anlamalıyız. Anlamak, onları dönüştürür.
_Aklın kılavuzluğunda yaşayan insan başkasının kendisine olan nefretine,
Eski Kutsal Kitaplarda Hz. Muhammed'e İşaret Var mıdır?
İncillerin bazı bahis ve ayetlerinde Hz. Muhammed'in geleceğine dair işaretler bulunduğu, öteden beri İslâm tefsircileri ve Tanrıbilimcileri tarafından da Kur'ana dayanarak türlü şekillerde açıklanmıştır.
Meselâ, Tevrat'taki şu bildiri, Hz. Muhammed'in geleceğine bir işaret sayılmıştır: "Tanrı Rab, sana içinizden,
Sayfa 36-37
Sevgi, iki insanın birbirilerine varlıklarının özünden bağlanması, dolayısıyla herbirinin de kendisini varlığının özünden tanıması durumunda doğabilir ancak. İnsan gerçekliği de, canlılığı da, sevginin temeli de işte bu “özden tanıma” yaşantısında yatar. Böyle yaşanan sevgi sürekli bir meydan okumadır; bir dinlenme yeri değil, tersine, birlikte oluşma, büyüme ve çalışmadır; uyum ya da çatışma, neşe ya da üzüntü olup olmaması bile önemsizdir artık; temel gerçek şudur: İki insan birbirlerini varlıklarının özünden tanırlar, kendilerinden kaçmak şöyle dursun, kendilerini buldukları için bir olurlar. Sevginin varolduğuna bir tek kanıt vardır ancak; bağlılığın derinliği, seven kimselerin canlılığı ve güçlülüğü: Budur sevginin bulunduğunu gösteren meyve.
