"Yanılıyorsun. Erkeklerin zincire vurulmuş bir kadında gördüğü tek bir şey vardır," dedim öfkeyle. Sözlerim bir kalbi durdurmaya yetecek zehre bulanmıştı. "İstediğin oysa, hücre komşularımın senin nasıl bir canavar olduğunu görebilmeleri için hemen burada alabilirsin."
Göğsünden tüylerimi diken diken eden boğuk bir ses yükseldi. "Ben o tür bir canavar değilim, Mahkûm Yetmiş Üç. Kendi isteğinle verilmediği sürece senden zevk almam. Şimdi ya kendin ayağa kalkarsın ya da kucaklanıp taşınmanın utancına katlanırsın."