Bakın, bugün ameliyat olacaktı. Ben bikaç saatliğine şehir dışına çıkmak zorunda kaldım, ameliyatına yetişemezsem diye kalbim ağzımda.
Yetiştim, şükür ki kısa bi operasyon oldu.
Eve döndük, tam apartmana girecekken beni bisiklet parkına çekiştirdi. "Aaa ne güzelmiş gerçekten, ama hadi eve girelim ağrın başlamadan" dedim, "senin" diyebildi, ağzındaki sargı bezleriyle, zorla.
Ben şimdi, böyle bi gününde yine benim için koşturmasına mı ağlayayım, beni böyle güzel sevmesine mi? Doğru insan var mı bilmiyorum ama doğru diye bi şey varsa, o benim için çok net kocam. Uzun süre cebelleştik ama şimdi uyuyor. Az da olsa rahatladı içim. Bugün klinikte öyle çaresiz ve yalnız hissettim ki o içerdeyken. Nefes aldığını hissetmek dünyalara bedel.
Ben senden razıyım her şeyim. Yeryüzündeki ve kainattaki her şey, herkes de senden razı biliyorum. Bugün layıkıyla teşekkür de edemedim. Teşekkür ederim. Seni herkesten, her şeyden çok seviyorum.