"1000 Dolara Kürk Buldum"
Sevgili Anneciğim,
21 Şubat 1949 Pazartesi
*
Dün bir kürkçüye gittim, buranın en iyi kürkçülerindenmiş.
Rusya'dan gelen derileri kendileri işliyor kürk yapıyorlarmış. Bir hermin kap (beyaz) (dediğiniz gibi kısa ve tuvaletin üzerine omuza alıcak şekilde) 1.000 dolar; buna Amerikan vergisi dahil değil, vergiyle beraber 1260 $; fakat Amerika dışına satılırken bu ver giden muaf tutuluyor, biz 1.000 dolara alabileceğiz. Bir bej rengi (şampanya rengiymiş) hermin cup var, 600 dolar vergisiz. Bugünler Christmas'tan sonraki ucuz zaman içinde olduğu için -şimdi nispeten ucuzmuş- yaza doğru daha pahalılaşacakmış. Ben söylediğim beyaz kapı benim için saklamalarını tembih ettim, bir para vermedim, yalnız üç haftaya kadar bir cevap vereceğimi söyle dim. O zamana kadar düşündüğünüzü söylerseniz iyi olur.
Sevgilerle, özleyişle ellerinden öperim canım anneciğim.
Erdal İnönü
*
"Olacak iş değil!
O kadar doları bulamayız."
Erdal'ım, sevgili oğlum,
27 Şubat 1949 Pazar
Annene yazdığın 21 tarihli mektubunu okuduk. Keyiflisin, iyisin; çok şükür.
Derslerin normal diyorsun. On gün sonra yeni bir imtihanınız var. Allah kolaylık versin.
Kürk hikayesini de okudum. Olacak iş değil! O kadar doları bulamayız. Hemen sözünü geri al. Senin bu kadarcık ihtiyat paran için üç senedir uğraşıyoruz. Hulasa, olacak iş değil.
Büyükannen, bugün daha iyi. Dün bir kriz geçirdi. Çok üzüldük. Bugün çok iyi. Selamını ben söyledim, çok dua etti.
Gözlerinden öperim eviadım sevgili Erdalım, canım oğlum
İsmet İnönü
Sayfa 135 - Can YayınlarıKitabı okudu
Geri Gelen Mektup
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Herşey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...
Ey sen
