“Geriye dönüp bakmak benim zayıflığım değil, iyileşme arzumdu. Ama artık önüme bakıyorum. Çünkü huzurum orada.”
Lorca
Ne musalla taşının sertliği bir daha bilir seni Ne içinde çürüyerek çözüleceğin siyah atlas Suskun hatıraların bile hatta bir daha seni hatırlamayacak Sonsuza kadar çünkü bir ölüsün artık. Deniz kabuklarıyla geldiğinde sonbahar, Sis üzümleri ve dağ öbekleriyle, Ama hiç kimse bulunmayacak orda Bakmak için gözlerinin içine, Çünkü sonsuza doğru büyüyen bir ölüsün sen. Çünkü bir ölüsün sonsuza kadar Nasıl ki her ölü gibi, Bütün o ölmüşler gibi bir bir unutulan Suskun cenğâver yığınlarından geriye kalan Hiç kimse bir daha seni tanımayacak, Hayır. Ama ben söylüyorum seni şiirimle Çehreni, zarafetini söylüyorum sonraya Kemalinin yetkin hikmetini Ölüme ve ölümün ağız tadına duyduğun iştahı Ve sevincinin derinliklerinde yatan kederi söylüyorum ben.
Reklam
Goca ümmü öldü
Uğur" un evi, bizim evin tam karşısıydı, yani bir nevi penceremizin açıldığı manzaraydı. Fakat o günden sonra, o ev benim için yalnızca bir odadan ibaretti. İçinde sapsarı ışığın titrediği,
Utancın Yargısı, Suskunluğun İnfazı
264 syf.
10/10 puan verdi
Kelimelerin yavaşça sönümlendiği, suskunluğun gürültüsünü içimize işleyen bir düşüşü... Bu hikâye bir anlatıdan ziyade, bir yara gibi açılır okurun önünde. Ne tam kapanan ne de tam kanayan; ama her
Utanç
UtançJ. M. Coetzee · Can Yayınları · 20183,071 okunma
Geriye bakmak da korkutucu. Orada hep acı var, bir hatırayla bile kalbim iki parçaya ayrılıyor. Beni mahveden kötü insanlar yüzünden sonsuza dek ağlayacağım!
Reklam
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.