Toplumsal Hareketler(Bazen) Nasıl Fark Yaratabilir?David S. Meyer · Ayrıntı Yayınları · 20231 okunma
Belki Bir Gün Uçarız
Merhaba sevgili kitap severler
Bugün sizlerle #aylinbalboa #belkibirgünuçarız kitabını paylaşacağım
Yazarımız değerli Aylin Hanım’a kısa zaman önce yaşadığı kayıp için baş sağlığı diliyorum. Anne kaybı insanın yarısını kaybetmesi gibidir. Sonrası ise yeri doldurulamaz bir kayıpla eksik yaşamaya çalışmaktır. Acınızı kalbimde hissediyorum. Dualarım melek anneciğiniz ve sizinle
‘Yıldızlar aslında nedir size söyleyeyim. Yıldızlar acıdan delirmiş insanların gökyüzüne sıktıkları kurşunların açtıkları delikleridir.
Ölünüzü gömdünüz. Kafasına kafasına toprak attınız. Onu yerin dibine, kara kuyuların içine bıraktınız.
Akşam oldu. Evin çeşitli yerlerine tüneyen tavuklar şahsi kümeslerine döndü. Çekirdek aile olarak kaldınız. Artık sizinki kaç çekirdekliyse. Bir kişinin eksik olduğunu işte tam olarak o zaman farkedersiniz. Yokluğun varlıktan daha çok yer kapladığı zamanlar var bildiniz mi? Yani biri eksildiğinde evinizde yer açılmaz da tam ortasında kocaman bir delik açılır. Artık o deliğin üstüne basmadan devam etmeniz gerekir. Basarsanız düşersiniz.’
Bu satırlar yorgun bir kadının tımarhane günlüklerinden. Bu kadın çok yorulmuş. Acılardan, kayıplardan, sevmekten… Hayran kaldım kalemine. Hem çok biz gibi anlatmış. Hem de çok farklı bir tını.
Aşkı, kaybı, aile ilişkilerini, gezi parkı direnişini, umudu, umutsuzluğu anlatan bir hikaye. Günümüz dilinde anlatılan bulutlu bir masal da diyebiliriz.
Saçları bile yorulmuş bir kadının satırlarını okuyun derim.
Belki Bir Gün Uçarız 
Aylin Balboa
Bir babaannenin 1930'lu yıllarda Maraş'ta başlayıp Istanbul'a kadar uzanan masalını dinleyeceksiniz. Bu masal bir varmış, bir yokmuşlarla başlasada babaanne'nin torunu Nazlı'ya anlattığı Cemrenin hikâyesi kendi masalıdır aslında.
Cemre doğduğunda papatya mevsimi bahar olsada daha kırkı çıkmadan annesinin vefatıyla kışa dönen hayatının başlangıcıydı, tabiiki size masalını burada anlatmıycam neler sığmadıki o masala tarihimize bir kara leke gibi adını yazdıran 27 Mayıs darbesi, Maraş katliamı, Sivas Madımak otelinde diri diri yakılmak istenilen aydınlarımız,sadece bir nefes alacak parkımız olsun, agaçlarımıza dokunulmasın diye direnen insanlara orantısız güç kullanarak büyük facialara yol açılan Gezi parkı olayları, 15 Temmuz darbe girişimi...
Evet masallar bütün kötülüklere rağmen hep güzel bitsin isteriz ama Torun Nazlı bizlere babaannenin masalını aktarırken kendi masalıyla devam ettiği hikayede yinede güzellikler,dostluklar,vefakârlık ,umutlar olsada hüznü bırakıp gitti..
Bizler kendi masalımızla devam etsek babaanne ve Nazlı'nın masalından farklı ne anlatabilirizki:(
Yeni nesillerin anlatacağı masallar umarım güzel olur desekte bazı şeyler değişmedikçe anlatacakları güzel masalları olmayacak malesef :(
Murat DURMAZ
Gizli Anların Yolcusu serisinin son kitabı Handan.. İlmahi'nin güzel ortağı.. Hüzün dolu, mücadele dolu güzel bir kitap.. Çok güzel duygular içinde sindire sindire okudum.
Özellikle Gezi Parkı direnişine uzunca bölümler ayırması çok hoşuma gitti. Bezm-i Alem Cami.. Berkin Elvan.. Polis şiddeti.. Ve daha nicesi.. Muhteşemdi..
Son sayfada güzel bir kitap önerisiyle bitirdi Handan öyküsünü.
Biz Burada İyiyiz 
Biz Burada İyiyiz ilk fırsatta okuyacağım bu kitabı da.. Gezi parkı biz 90lı gençlerin en büyük kültür eşiği.. Çok güzel yer vermiş Sayın Ayşe Kulin.. En sevdiğim kadın yazar olmaya hep devam edecek..
Beyoğlu’nun en güzel abisi
Hikaye yılbaşında , Tarlabaşı’nın arka sokaklarında işlenen bir cinayetle başlıyor . Ana karakter kapaktan da anlaşılacağı üzere Nevzat Başkomser . Olaylar da zaten onun bakış açısıyla anlatılıyor . Katili ararken aynı zamanda gezi parkı olayları , mafya gruplarının birbiri arasında çatışması , konsomatrislerin , çarpışık ilişkilerin , erkeklerin hayatlarının kurbanı olmuş kadınların hayatlarına ve günümüz toplumsal gerçeklerine de dem vurulan güzel bir yolculuğa çıkıyorsunuz .
Okuduğum ilk polisiye romandı ve gerçekten beğendim çünkü polisiye , benim önyargılı yaklaştığım kategoriydi . Ta ki bu kitaba kadar . Sadece kitabın içindeki yazar beni irite etti . Hiç sevemedim nedense onu Kitap evde vardı ve benden önce babam okumuştu . Bir paylaşımda da görünce neden olmasın dedim . Bir de herkes çok şaşıracaksınız sonuna deyince ben zaten tüm karakterlerden şüphe duyarak okudum ama yine de hiç beklemediğim kişi çıktı Ayrıca Nevzat’ın ailesine ne olduğunu tam olarak anlayamadım . Galiba serinin okuduğum ilk kitabı olmasından kaynaklanıyor . Karakterler , vermek istenen mesajlar ve genel itibariyle sürdürülen merak duygusu güzeldi. Beyoğlu’da yalnızca Taksim-İstiklal Caddesi - Galata güzergahına gitmiş olan ben sanki kitapta geçen yerleri karış karış dolaşıyormuşum gibi hissettim . 
Beyoğlu’nun En Güzel Abisi 
Ahmet Ümit
