Dağlar Kızı Gülenay Öğretmen
Bir ağaç için bunca acıya, bunca yıkıma değer miydi dediler. Şair ne demişti? “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşcesine.” İşte o ağaç hürriyeti simgeliyordu. Gezi Parkı özgürlükleri simgeliyordu. Toplumun duyarlı insanlarının hiç sayılması, yok sayılması sonrası onların onayı alınmadan Gezi Parkı’nın yıkılmasına razı gelmediler. O parkın insanlarda acı tatlı anıları vardı, anılarının yok edilmesine izin vermediler. Gencecik fidanlar toprağa verildi. Bu çocuklar okuyacak, bu ülke için askerlik yapacak, evlenip aile kurup yeni nesiller yetiştirecekti. Çocuğumu terletmesin diye tişörtünün etiketini kesen anneler onları sonsuza kadar kaybetmenin acısını yaşadı. Bir hırs uğruna bunca acının yaşanmasına değdi mi?
Sayfa 186 - Gece KitaplığıKitabı okudu
Ben karşının ölüsüyüm…/// Leyla alp
“Terörist” dediğiniz Kürt. Küfür ettiğiniz Ermeni...
Evini aldığınız Rum, kovduğunuz Çingene, hor gördüğünüz Arap…
Kapısı işaretlediğiniz Alevi, camını kırdığınız Hrıstiyan, korkuttuğunuz Süryani… Ötekileştirdiğiniz beriki…
Ben karşının ölüsüyüm…
Yaktığınız ormanım ben, ezdiğiniz karınca, zehirlediğiniz köpek…
Yuvasından ettiğiniz
"Her birimiz Gezi Parkı'nın ağacıyız."... Macbeth'te, "Sizi temin ederim, yürüyen bir orman," yazan Shakespeare değil miydi? İşte yürüyen bir orman: çünkü her ağacın bir koruyucusu var; bunlar ayaklarında spor ayakkabılarıyla, üzerlerinde bluecinleriyle gülümseyen genç kızlar ve erkekler. Sadece ellerinde cep telefonları. Cep telefonuyla devrim yapan bir kuşak.
Sayfa 113Kitabı okudu
Son 72 saatte;
Gergerlioğlu’nun dokunulmazlığı kaldırıldı.
HDP’ye kapatma davası açıldı.
İBB mülkiyetinde olan Gezi Parkı vakıflara verildi.
4.5 ay önce göreve gelen Merkez Bankası başkanı görevden alındı.
İstanbul Sözleşmesi’ni ilk imzalayan ülke olan Türkiye sözleşmeden çekildi.